< Back to previous page

Project

Tracking Carbon Allocation Beyond the Plant in a Nutrient Addition Experiment with Zea Mays.

Planten nemen koolstof op via fotosynthese en gebruiken die koolstof voor verschillende processen (o.a. ademhaling) en om biomassa te produceren. Dit allocatiepatroon bepaalt uiteindelijk de verblijftijd van koolstof in een ecosysteem en dus de capaciteit van een ecosystem ook koolstof op te slaan. Toch is koolstofallocatie in planten nog niet voldoende gekend, onder meer omdat de koolstofallocatie naar de rhizosfeer, en vooral naar symbionten zoals mycorrhizale fungi, nog niet gekwantificeerd werd. Eerder onderzoek toonde aan dat sommige ecosystemen 30% van de opgenomen koolstof investeren in groei, terwijl dit voor anderen opliep tot 70%. Er zijn steeds meer indicaties dat deze grote variatie in koolstofallocatie te wijten is aan de koolstofkost voor opname van nutrienten zoals stikstof en fosfor, en dat de mycorrhiza's hier een belangrijke rol in spelen aangezien zij de plant aan nutrienten helpen. Het doel van dit project is om koolstofallocatie te doorgronden, en de hypothese te testen dat de grote variatie in koolstofallocatie gedreven wordt doordat verschillen in nutrientenbeschikbaarheid leiden tot verschillen in koolstofkost van nutrientenopname via de symbiose met mycorrhiza's. Deze studie wordt uitgevoerd in een mesocosmos-experiment waarin Zea mays wordt opgegroeid onder verschillende bemestingsgraden en vervolgens koolstofallocatie naar groei, ademhaling, symbiose met mycorrhiza's allemaal gekwantificeerd worden.
Date:1 Jun 2015 →  31 May 2019
Keywords:PLANT GROWTH, BIOGEOCHEMICAL CYCLES
Disciplines:Applied mathematics in specific fields, Geophysics, Physical geography and environmental geoscience, Other earth sciences, Plant biology, Aquatic sciences, challenges and pollution, Geomatic engineering