Online feedback and its effect on learning performance. A study of Dutch-speaking students of translation studies learning English tense and aspect

Samenvatting doctoraat Mieke RosselleDE INVLOED VAN COMPUTER-ONDERSTEUNDE FEEDBACK OP LEERRESULTAAT. EEN STUDIE OVER DE VERWERVING VAN TIJDSVORMEN EN ASPECT IN HET ENGELS BIJ NEDERLANDSTALIGE STUDENTEN VERTAALKUNDE. Taalcursussen in het hoger onderwijs tellen over het algemeen meer dan 20 studenten zodat het voor lesgevers een zware opdracht is om elke leerder individuele feedback te geven bij zijn of haar taalgebruik. De computer kan hen in die opdracht steunen. Via de computer kunnen tegenwoordig taalfouten opgespeurd en gecorrigeerd worden in grammaticale, gesproken en geschreven output (Dodigovic, 2005). In de voorbije 20 jaar is het aantal studies over de integratie van de computer in het onderwijs sterk toegenomen. Hoewel er nog heel wat beperkingen zijn, is het toch al mogelijk om, ter ondersteuning van het leerproces, correctieve feedback (CF) te geven in een taalleeromgeving die door de computer ondersteund wordt (Computer-Assisted Language Learning of CALL). In recente studies over niet-computer-ondersteunde geschreven CF (bvb., Ellis et al., 2008; Sheen, 2007) is aangetoond dat CF die slechts op één aspect of structuur focust, kan leiden tot een correcter gebruik daarvan. Toch is nog altijd geen consensus bereikt over welke rol geschreven CF precies speelt en over welke types meest efficiënt zijn. De hoofddoelstelling van mijn onderzoek is daarom enkele vormen van CF binnen CALL te evalueren en in te schatten hoe ze beantwoorden aan de noden van de leerders.Om de invloed van types van CF op leerresultaten en leerderpercepties te bestuderen, organiseerden wij twee pilootstudies en twee grootschalige experimenten. De deelnemers waren studenten Vertaalkunde van het Departement Vertaalkunde van de Hogeschool Gent in België die het Engels als vreemde taal studeerden. In wat volgt vatten wij kort elke studie samen, met telkens ook een toelichting bij de resultaten.Pilootstudie 1In de eerste pilootstudie bestudeerden wij de invloed van vijf verschillende computer-ondersteunde types van CF op drie grammaticale aspecten van het Engels (tijdsvormen, lidwoorden, en relatiefzinnen) in een leeromgeving die gecreëerd werd binnen het Idiomatic software pakket. Elk type feedback volgde als onmiddellijke reactie op een fout antwoord en confronteerde tweedejaarsstudenten Vertaalkunde (N=17) met wat onaanvaardbaar was in de vreemde taal die ze aan het leren waren, met name het Engels. Het eerste type van feedback was een controlemechanisme en bood enkel het correcte antwoord zodat de leerder kon verifiëren of het gegeven antwoord overeenstemde met de correcte vorm of structuur in de doeltaal. De andere vier types (visueel aanduiden waar de fout lag, een bijkomende vraag stellen, een referentie geven naar een grammaticaal compendium dat online geraadpleegd kon worden, de grammaticale regel aanbieden) boden de studenten meer steun door ze te voorzien van extra uitleg. Die vier types waren meer of minder uitgebreid: de vorm en de hoeveelheid van de extra informatie die geboden werd over het specifieke grammaticale probleem en over de gemaakte fout, verschilden van type tot type. Twee onderzoeksvragen stonden centraal in deze pilootstudie: (1) oefenen de verschillende types feedback een verschillend effect uit op leerresultaten en leerderpercepties, en (2) leidt feedback die op een dieper niveau verwerkt wordt (Panova and Lyster, 2002) tot betere leerresultaten en positievere leerderpercepties? Leerresultaten werden gemeten met het Morae software pakket, leerderpercepties via think-aloud sessies en vragenlijsten.Wij konden besluiten dat het type van feedback dat de leerders enkel het correcte antwoord bood minder efficiënt was dan de andere vier meer ondersteunende types van feedback. Die types vergden meer mentale inspanning en een nauwere betrokkenheid van de leerder bij het leerproces. In die zin bevestigden onze data de depth of processing theorie (Craik and Lockhart, 1972). Bovendien bleek ook dat leerders de feedback nuttig vonden die niet te algemeen en voldoende gedetailleerd was. Zij gaven de voorkeur aan feedback die hen de fout deed opmerken en die hen dan, in een volgende stap, meer informatie gaf zodat zij konden verwerken wat ze hadden opgemerkt. Pilootstudie 2In deze tweede pilootstudie, waarin derdejaarsstudenten Vertaalkunde deelnamen (N=27), werden het taalmateriaal en de feedbackboodschappen uit de eerste pilootstudie aangepast en ontwikkeld op basis van onze bevindingen in de eerste pilootstudie, en uitgetest zodat ze optimaal waren om in de twee grootschalige experimenten gebruikt te worden. De voornaamste aanpassingen die werden doorgevoerd, waren: (1) het beperken van het aantal types feedback die bestudeerd werden (van vijf types naar twee verschillende vormen van hetzelfde type); (2) het beperken van het aantal grammaticale problemen die bestudeerd werden (van drie naar één); (3) het overschakelen naar een andere CALL omgeving (van Idiomatic naar Questionmark Perception); en (4) het opstellen van vragenlijsten waarmee data over leerderpercepties verzameld konden worden.Nu werd de invloed van twee vormen van directe correctieve feedback vergeleken op één grammaticaal aspect van het Engels, i.e. tijdsvormen, die in contrastieve (verschillende structuur van de tijdsvorm in het Nederlands vs. het Engels) vs. niet-contrastieve (dezelfde structuur van de tijdsvorm in het Nederlands vs. het Engels) gap-filling en multiple choice vertaaloefeningen aangeboden werden. De twee vormen waren: (1) directe feedback met metalinguistische informatie (DME), en (2) directe feedback zonder metalinguistische informatie (DO). Beide vormen boden de leerder het correcte antwoord en bij DME werd nog bijkomende informatie gegeven. Op basis van de commentaren van de derdejaarsstudenten werden nog een aantal belangrijke aanpassingen aangebracht aan de manier waarop de DME feedback boodschap opgesteld en gestructureerd was. Zo werd er minder abstracte taal gebruikt en werd ook een vergelijkbaar voorbeeld toegevoegd. Experiment 1 en 2Experiment 1 is een pretest-oefensessie-posttest studie waarin het effect op korte termijn bestudeerd werd van DO en DME feedback op correct taalgebruik en op snelheid van afhandelen van oefeningen, en waarin de relatie tussen deze types feedback en leerderpercepties vergeleken werd. Experiment 2 is een pretest oefensessie onmiddellijke en uitgestelde posttest studie waarin het effect op korte en langere termijn bestudeerd werd van DO en DME feedback op correct taalgebruik en op snelheid van afhandelen van oefeningen. Enerzijds werd de relatie tussen types feedback en percepties van feedback bestudeerd, anderzijds werd ook de evolutie van leerderpercepties van zichzelf als taalleerders en feedbackgebruikers geanalyseerd. De deelnemers aan beide experimenten waren eerstejaarsstudenten Vertaalkunde (N=172 bij experiment 1 en N=146 bij experiment 2).We kunnen stellen dat DME feedback als positiever gepercipieerd wordt dan DO feedback. Desondanks is er geen grotere invloed vastgesteld van DME feedback op leerresultaat op vlak van correctheid en snelheid dan DO feedback. Wel konden we besluiten dat het geven van feedback leidt tot betere leerresultaten op vlak van correctheid dan wanneer geen feedback voorzien is. ConclusieMet onze studie dragen wij bij tot het debat tussen believers en non-believers van geschreven CF. Op basis van onze resultaten pleiten wij voor geschreven CF (zie ook Sheen, 2007; Guénette, 2007). Dergelijke feedback kan accuraatheid bij het schrijven van een vreemde taal in de hand werken. Tussen de twee verschillende types van geschreven CF die wij bestudeerden, i.e. DME en DO feedback, blijkt in onze studie echter geen verschil in invloed op het leerresultaat, ook al werd DME positiever gepercipieerd dan DO feedback. Uiteraard blijft het complex om aan te tonen wat de precieze invloed is van geschreven CF. Door de duidelijke focus en het goed doordachte design van het leermateriaal en de feedback die wij ontwikkelden, zijn wij er in geslaagd om die invloed nauwkeurig te meten en om op die manier specifieke conclusies te trekken over de relatie tussen directe CF en leerresultaten op het vlak van de verwerving van tijdsvorm en aspect in het Engels enerzijds, en tussen directe CF en percepties van feedback anderzijds. Meer en meer leermateriaal zal in de toekomst digitaal beschikbaar gesteld worden, dus het belang van efficiënte feedback in een CALL leeromgeving zal alleen maar groeien. Met onze studie hebben wij ook aangetoond hoe verschillende types computer-ondersteunde CF geoperationaliseerd en vergeleken kunnen worden. Wij hielden daarbij rekening met zowel didactische principes als met de aanzienlijke mogelijkheden van een CALL omgeving. Mieke Rosselle, 16 mei 2011

Publication year:2011

Accessibility:Closed