Metabole en cellulaire adaptaties geïnduceerd door cardiale resynchronisatie therapie bij de hartfalen patiënt. (R-9240)

Hartfalen is een frequente medische aandoening verantwoordelijk voor een belangrijk deel van hospitalisaties en mortaliteit. Bovendien is hartfalen geassocieerd met een belangrijke maatschappelijke kost. Cardiale resynchronisatie therapie (CRT) is een gevestigde therapie voor hartfalenpatiënten met verminderde ejectiefractie en verlengd QRS. In het armamentarium van hartfalentherapieën is CRT uniek gezien het zowel op korte als lange termijn een verbetering in hartfalen status geeft. Mechanistische inzichten over de gunstige pathofysiologische effecten van CRT zijn vooral gericht op de hemodynamische veranderingen die CRT induceert. Echter het falend hart is gekenmerkt door een pleiotropie van moleculaire afwijkingen. Dierenmodellen suggereren dat CRT op deze cellulaire afwijkingen kan ingrijpen. Het doel van dit wetenschappelijk onderzoek is de effecten van CRT op 1) metabole veranderingen, 2) mitochondriale functie en 3) calcium cycling te evalueren. Het uiteindelijke doel is de moleculaire mechanisme achter CRT te verduidelijken met als doel betere selectie van patiënten en het beter inschatten van prognose. Tevens kan identificatie van pathofysiologische targets zich op termijn vertalen in de ontwikkeling van nieuwe klassen hartfalen medicatie.

Trefwoorden:Cardiale resynchronisatie therapie, hartfalen

Disciplines:Biofysica, Neurowetenschappen, Biologische en fysiologische psychologie, Cognitieve wetenschappen en intelligente systemen, Ontwikkelingspsychologie en veroudering