Ontrafelen van het cellulaire landschap en de (epi)genetische mechanismen op single-cell resolutie en het effect van Prdm16 deficiëntie tijdens de pathogenese van pulmonale arteriële hypertensie

Ons vasculair stelsel kent 2 trajecten, een systemisch dat zorgt voor verdeling van zuurstofrijk bloed naar de organen en een pulmonair dat instaat voor reoxygenering van bloed afkomstig van die organen. Beide trajecten hebben fundamenteel verschillende eigenschappen en het is onbekend of endotheelcellen die de binnenwand van het pulmonaire traject aflijnen op een unieke manier reageren op ziektes. Pulmonale arteriële hypertensie (PAH) treft enkel de pulmonale arteriële circulatie waarbij een toename in vasculaire weerstand leidt tot remodelering en dysfunctie van de rechter hartkamer met de dood tot mogelijk gevolg. Terwijl genetische defecten – voornamelijk mutaties in bone morphogenetic protein (BMP) signaalweg genen – een rol spelen in de pathogenese van PAH zijn andere genen en epigenetische factoren eveneens betrokken. Uit eigen onderzoek weten we dat een deficiëntie voor arteriële transcriptie factor Prdm16 het herstel van de arteriële bloedtoevoer belemmert in de systemische circulatie, maar we weten niet of Prdm16 deficiëntie ook PAH beïnvloedt. Hier willen we via een multi-omics benadering op single-cell resolutie (i) nagaan wat de onderliggende (epi)genetische mechanismen zijn van PAH; (ii) zien hoe (endotheliale) Prdm16 deficiëntie deze mechanismen verstoort; (iii) waar mogelijk, onze bevindingen valideren op een nieuw gegenereerd transgeen ratmodel en humaan weefsel. Met deze integrale benadering hopen we meer effectieve behandelingswijzen te vinden voor PAH.