Variabiliteit en meervoudige identiteiten in de Vroeg-Keizerlijke architectuur van het Romeinse Oosten. De ontwikkeling van een methodologie voor een contextueel analysiseren van publieke architectuur.

Dit onderzoeksproject heeft tot doel een methodlogie te ontwikkelen die dient voor het contextualizeren van seculiere publieke architectuur in het Romeinse Oosten uit de vroeg-keizerlijke periode (late 1e eeuw v.Chr. - late 2e eeuw n.Chr.). Deze studie wilt afstand nemen van de traditionele wetenschappelijke aanpak om de Romeinse architectuur te beschouwen als een abstracte en homogene entiteit voor het hele Keizerrijk. Deze studie plaatst hiertegenover een visie waarin de actieve en variabele component van lokale netweren van sociale, politieke en culturele interactie, waarin architectuur fungeert als een taal en wijze om een status te construeren en uit te drukken, zowel op regionale, lokale als individuele schaal. De methodologie van het onderzoek bestaat uit een geïntegreerde combinatie van zowel archeologische als architecturale data, samen met de stedelijke, socio-politieke and socio-culturele achtergrond van de bestudeerde gebouwen. Het uiteindelijke doel van het onderzoek verschilt van een louter zuivere analyse van het materiaal, omdat het onderzoek bovendien een brede theoretische en methodologische reflectie wil bieden over de verschillende factoren die de variabiliteit van publieke architectuur beïnvloeden.

Trefwoorden:Roman East, Cultural identity, Imperial period, Roman architecture

Disciplines:Archeologie, Theorie en methodologie van de archeologie, Andere geschiedenis en archeologie, Economische geschiedenis, Geschiedenis