Het optimaliseren van het zoekgedrag bij het aanleren van klinisch redeneren en beslissingsnemen.

Van studenten geneeskunde wordt verwacht dat ze hun vaardigheden tot klinisch redeneren en beslissingsnemen effectief kunnen aanwenden. Daartoe moeten ze een medisch probleem leren bekijken vanuit verschillende oogpunten en een effectief zoekgedrag vertonen om dit probleem op te lossen. Om studenten hierin te begeleiden, bieden open leeromgevingen aan studenten een breed gamma aan van hulpmiddelen ter ondersteuning van dit complex leren (vb. video, simulatie). Toch blijkt dat studenten deze hulpmiddelen niet of niet optimaal gebruiken, wat op zijn beurt de leerprestaties beïnvloedt. Eén mogelijke reden voor dit inadequaat gebruik van hulpmiddelen is dat studenten de hulpmiddelen als niet functioneel beschouwen voor hun leerproces en dat ze ook niet weten dat ze controle hebben over het gebruik van hulpmiddelen. De vraag is dan ook hoe onderzoek in educatieve technologie een bijdrage kan leveren bij het promoten en het optimaliseren van zoekgedrag en het adequaat gebruik van hulpmiddelen. Zo hebben verschillende studies onderzocht of het geven van advies een toegevoegde waarde heeft bij het promoten van gebruik van hulpmiddelen. De resultaten zijn echter niet eenduidig en vragen om een meer verfijnde omschrijving van advies, rekening houdend met de percepties van studenten. De onderzoeksdoelen zijn: onderzoeken wat de toegevoegde waarde is van advies als instructiestrategie; en verschillende dimensies van advies te vergelijken en hun relatie te onderzoeken met percepties van studenten, in functie van het promoten en optimaliseren van hulpmiddelengebruik.

Trefwoorden:Instructional design, Help-seeking behavior, Tool use, Support tools, Computer-based instruction, Medical education, Clinical decision making, Clinical reasoning

Disciplines:Biologische en fysiologische psychologie, Algemene psychologie, Andere psychologie en cognitieve wetenschappen