Rol van de VEGF isovormen in pathologische retinale angiogenese en effect van hun blokkage op normale vasculatuur en neurodegeneratie.

Vascular Endothelial Growth Factor (VEGF) is een potente vasculaire groeifactor, die een cruciale rol speelt in zowel fysiologische als pathologische angiogenese. Eveneens werd aangetoond dat een minimale concentratie aan VEGF vereist is om bestaande bloedvaten in stand te houden, en om neurodegeneratie te vermijden. Door alternatieve splitsing van boodschapper-RNA worden verschillende isovormen van VEGF gevormd, waarvan VEGF121, VEGF165 en VEGF189 (VEGF120, VEGF164 en VEGF188 bij de muis) de belangrijkste zijn. Oculaire neovascularizatie is de hoofdoorzaak van blindheid en treedt op als complicatie van een heel aantal frequente oogaandoeningen. Verhoogde concentraties van totaal VEGF werden aangetoond in al deze aandoeningen. Strategieën om VEGF te blokkeren kenden de laatste jaren dan ook een explosieve opmars. Verscheidene VEGF inhibitoren, zoals pegabtanib (Macugen®), ranibizumab (Lucentis®) en bevacizumab (AvastinTM), worden reeds bij patiënten toegediend. Deze producten verschillen in hun selectiviteit van inhibitie van deze VEGF-isovomen. Over de differentiële rol van deze isovormen in pathologische angiogenese is echter weinig of niets gekend, en de beperkte beschikbare informatie is contradictorisch. Daarom bestaat onduidelijkheid over welke isovorm selectief geblokkeerd moet worden om pathologische angiogenese tegen te gaan en het regresseren van normale bloedvaten te vermijden. Bovendien is het nog onduidelijk of anti-VEGF therapie neurodegeneratie kan veroorzaken.

Trefwoorden:VEGF-isoforms

Disciplines:Laboratoriumgeneeskunde, Palliatieve zorg en zorg rond het levenseinde, Regeneratieve geneeskunde, Andere basiswetenschappen, Andere gezondheidswetenschappen, Verpleegkunde, Andere paramedische wetenschappen, Andere translationele wetenschappen, Andere medische en gezondheidswetenschappen