TDP-43: een belangrijke speler in de ziekte van Alzheimer

De ziekte van Alzheimer (AD) wordt gekenmerkt door de afzetting van het amyloïde beta-eiwit (Abeta) in seniele plaques en door de generatie van neurofibrilleire tangels die bestaan uit abnormaal gefosforyleerd tau-eiwit. Onlangs is gebleken dat de samenstelling van Abeta aggregaten verandert gedurende de pathogenese van AD uit aggregaten die voornamelijk bestaan uit niet-gemodificeerde Abeta peptiden in aggregaten die talrijke aangepaste vormen van Abeta bevatten. Andere eiwitten, zoals TDP-43, worden ook geaggregeerd in de AD-hersenen. In dit project streven we ernaar om de hypothese aan te pakken dat TDP-43 aggregaten vergelijkbare tekens van aggregatieve rijping tonen als Abeta, in AD pathologie. Er zal getest worden of deze aggregaten een kruisingscapaciteit hebben in muismodellen voor Abeta en tau-pathologie. Met deze experimenten willen we duidelijk maken in welk biochemisch stadium van de ziekte de eiwitaggregaten in staat zijn om de ziekteprogressie alleen maar door de aanwezigheid ervan te stimuleren of te verbeteren. Daarom is het ons doel om te kunnen bepalen in welk stadium van de ziekte het zich zal omzetten in een zelfverspreidende aandoening. Dit zou kunnen worden vertaald in een punt van de pathogenese van de ziekte waar het ideaal kan zijn om farmacologisch te interfereren.