Hierarchische Controle van Multi-Frequentieband Activiteit

EEG activiteit kan verschillende toestanden in de hersenen aanduiden, van meso- tot macroniveau, overeenkomstig de frequentieband. Coördinatie processen tussen meso- en macroniveaus kunnen worden bestudeerd door het onderzoeken van de koppeling in de activteit tussen deze banden (Canolty et al, 2006;. Demiralp et al, 2007;.. Nakatani et al, ingediend; Saesung et al., 2008). De mogelijke functionele rol van deze koppelingen is reeds besproken (Lakatos, et al, 2008;. Schroeder & Lakatos, 2009; Lismann & IDEART, 1995, maar het onderliggende mechanisme is vooralsnog onbekend. Lakatos en collega's (2008 en 2009) stellen de  zg. Hiërarchische Controle (HC) theorie voor, waarin tragere activiteit de snellere controleert. Dit gebeurt op een geneste manier, bijv. alfa wordt gecontroleerd door theta; theta wordt gecontroleerd door delta; laatstgenoemde, de langzaamste oscillaties worden op hun beurt gecontroleerd door de condities van de taak. Lakatos et al. (2005) toonde aan dat de fase van delta band activiteit wordt gestuurd door de timing van stimuli. Verder zijn observaties over de koppeling van hoog- en laagfrequente oscillaties geïnterpreteerd als bewijs voor HC theorie. Het is exhter nog een open vraag of deze koppeling genest zijn. In dit Ph. D. project zullen we analyses uitvoeren op reeds verzamelde gegevens om erachter te komen welke koppelingen hierin voorkomen, en of zij hiërarchisch genest zijn. De waargenomen koppelingen zullen worden getoetst aan een reeks van dynamische modellen voor multi-band-activiteit (bijv Kopell et al., 2011, Chik, 2013) en, indien nodig, zal een dergelijk model worden ontwikkeld.