< Terug naar vorige pagina

Project

Het effect van slaapdeprivatie op de proliferatie van vrees

Longitudinaal onderzoek suggereert dat slaapstoornissen leiden tot de ontwikkeling van angst-gerelateerde stoornissen. Aangezien dergelijk prospectief bewijs geen conclusies over causaliteit toelaat, is er experimenteel onderzoek nodig. Het huidige proefschrift is gericht op het experimenteel onderzoeken van het effect van slaapgebrek op de expressie en vermindering van vrees bij gezonde deelnemers. In Hoofdstuk 1 hebben we het effect van slaapgebrek op de expressie van vrees onderzocht. We hebben dit getest door een angstconditioneringsprocedure te gebruiken met een leerfase in de avond en een test van expressie van vrees de volgende ochtend. Tussen de leerfase en de testfase werden de deelnemers wakker gehouden, dan wel een normale nachtrust gegund. Na een nacht van slaapdeprivatie was er een verhoogde expressie van vrees, gemeten door middel van uitkomstverwachtingen. Aangezien dit onderzoeksdesign niet toeliet om aan te tonen of het waargenomen effect te wijten was aan slaapdeprivatie na het leren of aan slaapdeprivatie voor de testfase, hebben we twee vervolgstudies uitgevoerd. Deze studies worden gerapporteerd in Hoofdstuk 2, waarbij we afzonderlijk gekeken hebben naar slaapdeprivatie na de leerfase (Studie 1) en slaapdeprivatie voor de testfase (Studie 2). In tegenstelling tot onze verwachtingen vonden we in geen van beide studies een effect op de expressie van vrees. We hebben, naast de expressie van vrees, ook het effect van slaapdeprivatie op de vermindering van angst onderzocht door een extinctiefase te includeren in beide studies. Hoewel slaapdeprivatie na leren leidde tot lagere uitkomstverwachtingen tijdens de extinctiefase in Studie 1 (zij het alleen in de volledige steekproef en niet in een subsample die zich aan een strenger slaapregime hield), vonden we geen effect van slaapdeprivatie toen het optrad voor de extinctiefase in Studie 2. In Hoofdstuk 3 hebben we een nieuwe procedure voor angstconditionering ontwikkeld en deze getest in twee afzonderlijke studies. Deze nieuwe procedure laat toe om het ‘louter denken aan’ de aversieve uitkomst te bestuderen. Aangezien eerder onderzoek heeft aangetoond dat denken aan een aversieve gebeurtenis samenhangt met slaapstoornissen, zou deze procedure een waardevol hulpmiddel kunnen worden in toekomstig slaaponderzoek. Wanneer we het eerdere longitudinaal onderzoek in overweging nemen is het enigszins verrassend dat onze studies in het laboratorium geen systematisch effect van slaapgebrek op de expressie van vrees hebben kunnen detecteren. De algemene discussie gaat in op mogelijke redenen hiervoor. Meer specifiek, bespreken we andere paden (van slaapstoornis tot pathologische angst) dan degene die we getest hebben. Daarnaast bespreken we de externe validiteit van de experimentele procedures die we gebruikt hebben om verstoorde slaap en angst-gerelateerde aandoeningen in het laboratorium te modelleren.

Datum:1 sep 2015 →  24 apr 2020
Trefwoorden:Sleep, Generalization, Sleep deprivation, Fear learning, Extinction
Disciplines:Biologische en fysiologische psychologie, Algemene psychologie, Andere psychologie en cognitieve wetenschappen
Project type:PhD project