NEUROMUSCULAIRE FACTOREN DIE BIJDRAGEN TOT PATHOLOGISCHE GANG BIJ KINDEREN MET CEREBRALE PARESE EEN PAD NAAR VERBETERDE BEHANDELINGSPLANNING

Hersenverlamming is de meest voorkomende lichamelijke handicap bij kinderen. Primaire motorische stoornissen, zoals spasticiteit en spierzwakte, worden beschouwd als een direct gevolg van hersenletsels. Hersenverlamming is een heterogene ziekte, met een grote verscheidenheid aan behandelingsuitkomsten tot gevolg. Dit maakt de voorspelling van het effect van behandeling op spasticiteit en spierzwakte tot een uitdaging.

Dit onderzoek zal zich richten op twee clusters. In de eerste cluster wordt een recent ontwikkeld gang classificatiesysteem geautomatiseerd. Ook EMG data zal in acht worden genomen, los van kinematische en kinetische parameters. Totale gangpatronen in de verschillende vlakken van de beweging zullen worden bepaald. Zowel de gangpatronen als de neuromusculaire stoornissen bij kinderen zullen worden vastgesteld tijdens de ontwikkeling en na behandeling. Tenslotte zal een hybride parameter voor het welslagen van de behandeling worden gedefinieerd.

In de tweede cluster zal de locatie en omvang van structurele hersenbeschadigingen worden bepaald, middels structurele MRI, gebaseerd op een recent semi-kwalitatief classificatiesysteem. MRI bevindingen zullen worden gecorreleerd aan de pathologische gangpatronen. Het doel is bewijs te leveren voor de voorspellende waarde van de hersenlaesies op pathologische gangpatronen. Uiteindelijk zal dit ons vermogen verbeteren om lange termijn prognoses te maken en doelgerichte patiëntspecifieke behandelingen te plannen voor deze kinderen.