Retinoïnezuur en palatogenese

Orofaciale spleten (OFC) behoren tot de meest voorkomende aangeboren afwijkingen bij de mens. OFCs kunnen syndromaal of niet-syndromaal zijn. Eén van de belangrijkste syndromale vormen is het EEC syndroom, één van de zogenaamde TP63 syndromen, waarbij ectodermale dysplasie, misvormingen van de ledematen en OFC, de hoofdkenmerken zijn. Vitamine A is een belangrijke regulator van embryonale proliferatie, differentiatie en apoptose. Zijn actieve metaboliet, het retinoïnezuur (RA) regelt de specificatie van de celidentiteit en de genexpressie door de activering van nucleaire receptoren, die binden aan specifieke regulerende gebieden van target genen, de zogenaamde retinoïnezuur respons-elementen (RAREs). Het belangrijkste doel van dit project is te zoeken naar de interactie tussen RA en TP63 in congenitale ectodermale aandoeningen. Dit doen we door (1) de effecten van RA op de functionele eigenschappen van keratinocyten bekomen bij patiënten met niet-syndromale en met syndromale OFC (EEC) te vergelijken met deze van controles en door (2) de effecten van de RA op de in vitro fusie van geïsoleerde muis palata te  analyseren. De resultaten zullen bijdragen tot beter begrip van de etiologie van OFC en ook aanwijzingen geven ivm diagnose, behandeling en preventie.