< Terug naar vorige pagina

Project

Een geïntegreerde aanpak voor een duurzame sardien-visserij op het Tanganyikameer

Het doel van dit doctoraat is om bij te dragen aan het duurzaam beheer van de visserij van sardines in het Tanganyika meer. Dit is het langste (650 km) en tweede diepste (1430 m) meer in de wereld. De visserijen van het Tanganyika meer zijn uitzondelijk productief, met een geschatte jaarlijkse vangst van 200.000 ton. Deze vangst dient als voedsel voor de vele inwoners van de vier omringende landen: Burundi, DR Congo, Tanzania en Zambia. Het merendeel van de vangst bestaat uit drie soorten pelagische vissen, waarvan twee soorten clupeiden (sardinen): Stolothrissa tanganicae en limnothrissa miodon en een soort nijlbaars: Lates stappersii. Er heerst onzekerheid over de duurzaamheid van de visserij op het Tanganyika meer, aangezien de gevolgen van klimaatverandering, verminderde primaire productie en overbevissing groot zijn. Overbevissing wordt door de autoriteiten verantwoordelijk voor het Tanganyikameer aangeduid als een van de grootste bedreigingen voor de biodiversiteit van het meer. Tussen 2002 en 2014 is het aantal vissers op het meer verdubbeld door een instroom van vluchtelingen. Ondanks een toename van vissers, is er een daling in effectieve visvangst, een teken van uitgeputte visvoorraden. Ondanks dat deze twee clupeiden de belangrijkste visserijsoorten van het Tanganyika meer zijn, is er toch gebrekkige kennis over hun biologie en gedrag. Zo is het niet geweten of de populatie al dan niet uit verschillende sub-populaties bestaat en of er migratie doorheen het meer gebeurt. Op basis van otoliet microchemie wordt er vermoed dat er inderdaad verschillende subpopulaties bestaan in het meer, maar om dit te kunnen bevestigen is er een genomics aanpak nodig. Betere kennis van de populatiestructuur is essentieel om een discrepantie tussen het beleid en de biologische realiteit te voorkomen. Door gebrek aan kennis over de biologie en levenswijze van de voornaamste visserijsoorten verhindert de ontwikkeling van geschikte strategieën voor het beheer van het meer. In de DR Congo, het land met de langste kust aan het Tanganyika meer, wordt het gebrek aan kennis, gebrek aan quota en tekort aan betrokkenheid van de lokale actoren aangeduid als de grootste oorzaak van het ontstaan van ongecontroleerde, illegale visserij praktijken.

De eerste doelstelling van dit doctoraat is om de stock structuur van de twee soorten clupeiden in het Tanganyika meer in kaart te brengen aan de hand van fenotypische en genetische methoden. Populatie genomica laat ons toe de genetische structuur en demografische stabiliteit te onderzoeken en het potentieel voor adaptatie en weerbaarheid tegenover toekomstige veranderingen te meten. We onderzoeken de populatiestructuur, gene flow en graad van adaptatie aan de omgevingsvariabelen, aan de hand van genetische profilering op basis van SNPs. De tweede doelstelling is om een overzicht te krijgen van de kennis en overtuigingen van lokale informanten zoals vissers, wetenschappers en beleidsmakers. In interviews wordt onderandere gepeild of men inderdaad een afname van de vispopulatie waarneemt, wat als oorzaken gezien wordt, hoe men daar tegenover staat en welke mogelijke oplossingen men wenselijk vindt. Op deze manier bekomen we een overzicht van mogelijke beleidsopties die gedragen worden door de gemeenschap. Alle onderzoek wordt uitgevoerd in nauwe samenwerking met onze Congolese partner, het CRH in Uvira.  

Datum:30 dec 2016 →  1 jan 2021
Trefwoorden:Fisheries Management, Lake Tanganyika, Clupeids
Disciplines:Visserij, Dierkundige biologie, Geologie, Aquatische wetenschappen, uitdagingen en vervuiling
Project type:PhD project