< Terug naar vorige pagina

Project

Een sociaal-materiële benadering van de strijd van kleine boeren om toegang tot water: 'samen-maken' actoren, instellingen en infrastructuren in Ağlasun, Turkije

Kleine boeren zijn de belangrijkste gebruikers van irrigatiewater en eerlijke toegang tot water is van vitaal belang voor de instandhouding van de landbouw. Zonder kleine boeren zal de wereldwijde voedselproductie drastisch afnemen, aangezien meer dan een derde van de wereldwijde voedselproductie afkomstig is van kleine boerderijen van twee hectare of minder. De meeste kleine boeren hebben echter ernstige problemen om toegang te krijgen tot voldoende water. Gezien de urgentie en het belang van de wereldwijde uitdaging van eerlijke toegang tot water voor kleine boeren, is het cruciaal om te begrijpen en uit te leggen hoe boeren toegang krijgen tot water, wat de voorwaarden zijn voor eerlijke toegang en wat de redenen zijn voor de (structurele) ongelijkheid in toegang tot water.      

Voortbouwend op deze benaderingen synthetiseer ik inzichten uit de common pool resource (CPR) theorie, toegangstheorie, institutionele bricolage, wetenschaps- en technologiestudies, infrastructureel geweld, accumulatie door onteigening en watergrabbing. Ik wil laten zien hoe deze verschillende theorieën, die in kritische waterstudies meestal de voorkeur geven aan het 'sociale' of het 'materiële' perspectief, met elkaar kunnen interageren om een 'sociaalmateriële benadering' te vormen, die de nadruk legt op de interacties tussen actoren, instellingen en infrastructuren. Door deze 'sociaal-materiële benadering' te introduceren en toe te passen, wil ik laten zien hoe een 'bricolage' van verschillende theoretische kaders kan worden gemaakt om de specifieke redenen van ongelijkheden in de toegang tot water te verklaren.        

De bevindingen van mijn onderzoek kunnen kleine boeren helpen in hun strijd tegen het onrecht waar ze dagelijks mee te maken hebben. Ik toon de cruciale rol aan van lokaal verankerde instituties en collectieve actie. Dergelijke instellingen versterken de collectieve besluitvorming, waardoor kleine boeren meer mogelijkheden hebben om zich te verzetten tegen externe instellingen die door machtige actoren worden geïntroduceerd. Daarom adviseer ik kleine boeren om manieren te vinden om lokale collectieve actie en op solidariteit gebaseerde instituties te verdedigen en te versterken, zoals het collectief schoonmaken van kanalen en het örüm systeem, gerelateerd aan specifieke infrastructuren en instituties. Hoewel het opgeven van deze instellingen op de korte termijn gunstig kan lijken voor boeren, kan het behoud ervan de capaciteit van boeren om te vechten tegen onrechtvaardigheden in de toegang tot water op de lange termijn vergroten.

 

Datum:26 jan 2018 →  1 sep 2023
Trefwoorden:political ecology
Disciplines:Geomatische ingenieurswetenschappen, Fysische geografie en omgevingsgeowetenschappen, Atmosferische wetenschappen, Atmosferische wetenschappen, uitdagingen en vervuiling, Geologie
Project type:PhD project