Naar efficiëntere zonnecellen: Begrijpen van de relaties tussen structuur en elektrische geleidbaarheid in suspensies van geleidbaar PEDOT

Fotovoltaïsche (PV) technologie is een van de meest hernieuwbare en economische levensvatbare energiebronnen om de grote uitdagingen van het energievraagstuk in de nieuwe toekomst aan de pakken. In dit perspectief is organische fotovoltaïsche energie (OPV) in de afgelopen twee decennia een sterke groeiende sector van de PV-technologie geworden; de fysische eigenschappen van organische halfgeleiders verschillen fundamenteel van die van hun anorganische tegenhangers. Hoewel verbeteringen van de OPV-prestaties zijn bereikt, is een grondig begrip van de relaties tussen enerzijds de elektronische structuur van de componenten en de verwerkingscondities en anderzijds de resulterende kristallijne structuur evenals de elektrische prestaties, een grote mate nog steeds ontbreekt. Het ontwikkelen van dergelijke relaties is dus een belangrijke uitdaging die het mogelijk zal maken de prestaties van het apparaat en de commerciële levensvatbaarheid te verbeteren.

Tijdens de snelle ontwikkeling van OPV's is poly (3,4-ethylenedioxithiofeen) (PEDOT) erkend als het meest veelbelovende en modelmatige prototypische semikristallijne fotoactieve halfgeleidende polymeer. De belangrijkste doelstellingen van het onderzoek zijn de structuurontwikkeling en het structureren van de verschillende relaties in PEDOT-suspensies.  In dit werk wordt ethyleenglycol (EG) afgetekend als het oplosmiddel, PEDOT. Omdat de ontwikkeling van de microstructuur op verschillende lengteschalen essentieel is voor de analyse van de OPV's, zal het onderzoek gericht zijn op kristallijne, kristallijne grootte en langeafstandsoriëntatie van de PEDOT-ketingen, onder beide uitdovingsomstandigheden en het toepassen van afschuiving. De studie zullen  de structurele paradigma's van materialen die worden gebruikt in opto-elektronische toepassingen vanwege hun eenvoud en veelzijdigheid.