Het meest heilige van verspilde materialen - De esthetische en performatieve aspecten van het heilige (R-9063)

Op welke manieren kan er met het heilige omgegaan worden, en welke soort van verspilde materialen en sporen worden hierdoor achtergelaten? Wat zijn de esthetische kwaliteiten van dit heilige? Met het heilige worden die extatische momenten bedoeld waarin het zelf deel gaat uitmaken van het beeld dat het zelf herdenkt en waardoor bestaande categorieën en grenzen onbruikbaar worden. In deze momenten worden het bewustzijn en de rationele gedachten overschreven en nemen de belichaamde kennis en het onderbewustzijn het over. Het extatische moment dat voortgebracht wordt vanuit dit heilige kan niet gedacht worden in een gestructureerde taal of een rationeel discours. Het kan enkel bevattelijk gemaakt worden op een materiale manier door een soort van simulatie of parodie waarbij er van uitgegaan wordt dat het subject zelf ondeelbaar is, een uitspatting die bijna niet bevattelijk gemaakt kan worden. Een heilige gebeurtenis en dialoog worden dus opgevoerd en nagespeeld. Het werkmiddel dat ik bij uitstek gebruik is het spelen van deze rol, namelijk het spelen van de sjamaan. Dit karakter is constant in ontwikkeling en wordt gevoed vanuit verschillende bronnen, artistiek, academisch of autobiografisch. De spirituele sporen worden zowel gevonden als gecreëerd door deze ontmoetingen met andere subjecten/objecten. Hun anderszijn verspreid zich en beroert onze zintuigen en onderbewustzijn, op deze manier leidende tot nieuwe levensvormen.

Trefwoorden:Narratologie

Disciplines:Curatoriële en aanverwante studies, Geschiedenis, Kunststudies en -wetenschappen, Artistiek ontwerp, Audiovisuele kunst en digitale media, Erfgoed, Muziek, Theater en voorstelling, Visuele kunsten