Impact van multimodale behandeling bij slokdarmkanker op de ziekte, de patiënt en behandeling zelf

Multimodale behandeling voor potentieel curatief te behandelen lokaal uitgebreid slokdarmkanker (EC) of kanker van de gastro-oesofagale junctie (GEJC) is de standaard behandeling bij de meeste patiënten, omdat het de lokale ziektecontrole en de overleving verbetert bij de meerderheid van de patiënten. We veronderstellen dat multimodale behandeling in deze patiënten niet altijd gelijk staat aan een betere uitkomst vergeleken met enkel een chirurgische behandeling enerzijds, maar anderzijds kan multimodale behandeling potentieel wel een meerwaarde bieden in een groep van EC en GEJC patiënten die daarvoor als palliatief beschouwd zouden worden. 

In het eerste deel worden de histologische effecten van de multimodale behandeling nagekeken ten opzichte van patiënten overleving, alsook de prognostische waarde van deze microscopische bevindingen, in vijf afzonderlijke deelstudies: het effect van de behandeling op de histologische resectie marge, op de primaire tumor en op de lymfeklieren. Deze verschillende resultaten worden gekoppeld aan de algemene en zieketevrije overleving van de patiënten. 

In het tweede deel wordt het selectieproces bekeken van EC en GEJC patiënten die starten met multimodale behandeling, met de vraag waar dit proces verbeterd kan worden. In de eerste studie onderzoeken we de patiënten die uiteindelijk nooit een chirurgische ingreep ondergingen. De laatste twee studies behandelen de potentiële rol van multimodale behandeling bij ziekteprogressie, zowel synchroon als metachroon.