Taxonomische toepasbaarheid van screeningsmethoden voor schildklierhormoonverstoring.

Er is momenteel een hoge nood aan nieuwe teststrategieën voor de identificatie van schildklierhormoonverstorende stoffen, zowel in de ecotoxicologie als in de humane toxicologie. De 21ste eeuwse visie op toxiciteitsscreening vertrouwt meer en meer op proefdiervrije methoden voor screening van de interactie tussen chemicaliën en biologische doelwitten. Ondanks de wetenschap dat het schildkliersysteem sterk geconserveerd is in vertebraten, is er weinig informatie over de gevoeligheid van componenten van het schildkliersysteem (enzymen, receptoren) voor chemicaliën in verschillende diersoorten. In dit project zal het deiodinase-inhibitie-potentieel (deiodinase is het enzym dat schildklierhormonen (de)activeert) van een set testchemicaliën vergeleken worden tussen zebravis, varken, rat en de mens. Deze informatie is essentieel voor een betere uitwisseling van informatie tussen ecotoxicologie en humane toxicologie.

Trefwoorden:MULTI-SPECIES, ZEBRAVIS, VOORSPELLENDE TOXICOLOGIE, THYROID HORMOON

Disciplines:Dierlijke morfologie, anatomie en fysiologie, Endocrinologie, Ontwikkelingsbiologie