Versnelde verwering van silicaten als een CO2 sequestratie techniek in kustsystemen.

Om de klimaatdoelen van Parijs te halen, zal enkel het beperken van CO2-uitstoot niet voldoende zijn en zal grootschalige inzet van negatieve emissietechnologieën (NET) nodig zijn om CO2 te sequestreren. Op dit moment is echter de haalbaarheid, efficiëntie en milieu-impact van de voorgestelde NETs beperkt. In dit voorstel willen wij deze vragen beantwoorden voor één van deze NETs, versnelde verwering van silicaten in kustsystemen (ESW). Het principe hier is dat de verwering van silicaten leidt tot alkaliniteit afgifte aan het water, en dus tot een verhoging van de CO2 opname door het water. Om een kwantitatief en mechanistisch inzicht te verkrijgen over ESW in realistische omstandigheden, zullen we experimentele-, veld- en model- aanpakken combineren. In een uitgebreide mesocosm-faciliteit kunnen we gedetailleerd de verweringssnelheid van de olivijn mineralen opvolgen, net als het effect op de lokale geochemie en de mogelijke afgifte van schadelijke spoormetalen (nikkel, chroom) kwantificeren. Op twee veldlocaties met natuurlijke olivijn-verwering, zullen we een gedetailleerde geochemische studie verrichten om ook lange termijn effecten te kwantificeren. Alle resultaten zullen worden geanalyseerd met behulp van een numerieke modelleeromgeving om de connectie tussen ESW en andere biogeochemische processen volledig te ontrafelen. De resultaten van dit project zullen, voor het eerst, een kwantitatief inzicht bieden in het potentieel van ESW in natuurlijke kustomgevingen.

Trefwoorden:BIOGEOCHEMIE

Disciplines:Biogeochemie, Biologische oceanografie, Chemische en fysische ecologie, Mariene ecologie, Microbiologie niet elders geclassificeerd

Project type:Samenwerkingsproject