Maakt intercropping van kleinfruit ziekten en plagen meer beheersbaar? (MULTICROPPING)

De interacties tussen ziekten en plagen en hun waardplanten zijn veel minder statisch dan wat lange tijd gedacht werd. Er is een voortdurende adaptatie en evolutie van de ziekten en plagen in functie van de soort en zelfs de variëteit van de waardplant.  De adaptatie en evolutie wordt getriggerd door de selectie van stammen van de plaag of ziekte die (soms subtiele) verschillen in natuurlijke afweersystemen  van verschillende plantenvariëteiten en -soorten kunnen omzeilen en houdt dus een voortdurend selectieproces in. Homogene monoculturen leiden dus tot geadapteerde ziekten en plagen die een hogere fitness en graad van adaptatie ontwikkeld hebben. Hierdoor is de economische impact van ziekten en plagen voortdurend groter en wordt de controle ervan moeilijker. Omgekeerd geldt ook dat intercropping, het simultaan telen van diverse gewassen op hetzelfde productieveld, een rem zetten op snelle plaag- en ziekteontwikkeling waardoor biologische of fysische controlemaatregelen meer effectief zijn. In dit project willen we nagaan of intercropping bij kleinfruit ziekten en plagen meer beheersbaar kan maken. We hopen dat door adaptatiemoeilijkheden van een soort (ziekte of plaag) in een intercropping systeem de ziektedruk en de snelheid van plaagontwikkeling kan gereduceerd worden waardoor ook de effectiviteit van biologische en fysische gewasbescherming verbetert. De jaarlijkse genetische fingerprints en de vergelijkingen van de resultaten behaald in  kleine tunnels met deze van praktijkbedrijven laten toe om inschattingen te maken van de relevantie van deze waarnemingen, de snelheid waarmee ze optreden en de achterliggende mechanismen. Het gebruk van Prunus padus als dead end  trap plant voor D. suzukii is een volledig nieuwe ontwikkeling en kan bijdragen tot een duurzame onderdrukking van de Aziatisch fruitvliegje in de zachtfruitteelt.