Effect van secundaire plantmetabolieten op het microbioom, foerageergedrag en gezondheid van bestuivers

 Onze dichtbevolkte planeet is sterk afhankelijk van bestuivers, meestal insecten, om de productie van een voldoende en gevarieerd hoeveelheid voedsel voor de mens te garanderen. Veel bestuivende insecten worden momenteel echter bedreigd door habitatverlies, overmatig gebruik  van pesticiden, een tekort aan hoogwaardige nutriënten in hun dieet, en ziektes. Planten zelf worden continu blootgesteld aan ziektes en microbiële infecties, en hebben daarom meerdere verdedigingsstrategieën, zoals de productie van plantaardige chemicaliën met een antimicrobiële werking, ontwikkeld om infecties te vermijden. De bestuivers worden op hun beurt dan weer blootgesteld aan deze metabolieten in hun voeding (pollen en nectar). Recent werd gesuggereerd dat geïnfecteerde bestuivers actief naar deze verbindingen op zoek gaan als medicijn. Momenteel is er echter weinig gekend over de impact van deze chemicaliën op de overleving van commensale en pathogene micro-organismen en de fitness, algemene gezondheid en het gedrag van bestuivers. Het belangrijkste doel van dit onderzoek is het effect van plantverdedigingsverbindingen te onderzoeken op het foerageergedrag van bestuivers, symbiontvorming en resistentie tegen pathogenen.