Karakterisatie van zinktolerantiegenen in de ectomycorrhizaschimmel Suillus luteus in het kader van de optimalisatie van fytostabilisatie van metaal-verontreinigde gronden. (R-6045)

Dit project beoogt de fytostabilisatie van metaal-verontreinigende bodems met behulp van de ectomycorrhizaschimmel (ECM) Suillus luteus. ECM, zoals S. luteus, zijn schimmels die in symbiose leven met houtige planten, dit ter hoogte van de absortiewortels: de schimmels zorgen ervoor dat de plant de nodige nutriënten kan opnemen en de plant geeft in ruil suikers aan de schimmel. Bovendien is er ook aangetoond dat ECM hun gastheerplant soms beschermen tegen pathogenen en andere stressfactoren.8 Gemycorrhizeerde planten hebben bijgevolg een streepje voor op de planten die het zonder schimmelpartner moeten stellen en logischerwijs kunnen ECM dus nuttig zijn voor fytostabilisatiedoeleinden. S. luteus heeft echter nog een ander voordeel: niet alleen helpt hij zijn gastheerplant Pinus sylvestris (grove den) bij het vinden van adequate hoeveelheden nutriënten, in verontreinigende gebieden zijn ook Zn- en Cd- tolerante ecotypes van S. luteus gevonden die hun gastheerplant tegelijk beschermen tegen toxische concentraties van Zn en Cd.7,9 Dit project focust op enkele genetische determinanten van deze metaaltolerantie met het oog op de fytostabilisatie van vervuilde bodems m.b.v. van een 'geoptimaliseerd' metaaltolerant isolaat.

Trefwoorden:BODEMVERVUILING, ZWARE METALEN

Disciplines:Algemene biologie, Plantenbiologie