Bevolkingsontwikkelingen hebben een beslissende invloed op diffusionele taalverandering: een gedetailleerd onderzoek naar West-Germaanse talen

Dit project onderzoekt de relatie tussen stedelijke bevolkingontwikkelingen en morfologische veranderingen in drie grote West-Germaanse talen, Engels, Nederlands, Duits, vanaf het begin van de vroege moderniteit tot het einde van de klassieke moderniteit (1500-1900). De belangrijkste hypothese is dat morfologische vereenvoudiging versnelt wanneer stedelijke populaties groeien. Kort gezegd: woordstructuur wordt eenvoudiger wanneer steden groeien. De reden is dat de groei in deze periode voornamelijk wordt veroorzaakt door immigratie waarbij sprekers uit verschillende dialecten en verschillende talen betrokken zijn, wat resulteert in wat taalkundigen koineisation noemen (dialectnivellering) met een afname van de morfologische complexiteit. We hanteren een uitgesproken kwantitatieve benadering, waarbij we vertrouwen op taalkundige databases (tekstcorpora) en op demografische databases.