Effect van vivianiet en P-beladen Fe(III)-oxides op de biologische beschikbaarheid en dynamieken van P in verschillende landbouwbodems

Fosfor (P) is een essentieel nutrient voor plantengroei. In bodems met een sterke P-retentie of in bodems met een lage P-status is P niet direct beschikbaar voor opname door voedingsgewassen. Onder dergelijke omstandigheden moet P worden toegevoegd als meststoffen, die momenteel afkomstig zijn van de niet-hernieuwbare grondstof, fosfaatrots. Continue toepassing van P-meststoffen, vaak meer dan wat de gewassen gebruiken, kan op lange termijn het natuurlijke vermogen van de bodem om P vast te houden overschrijden. Dit leidt tot P-uitspoeling dat de aquatische ecosystemen verstoort door eutrofiëring. Een oplossing voor bovenstaande problemen ligt in het vangen van deze P verliezen uit landbouwgebieden voordat het P het oppervlaktewater bereikt, in Fe(II)- en Fe(III) fosfaten, en deze te recyclen als P-meststof. Dit onderzoek is gericht op het bepalen van het agronomisch potentieel van zulke gerecyclede materialen in verschillende landbouwbodems, om te onderzoeken of dit opvangen van P verliezen vanuit de bodems, de agronomische P-cyclus kan sluiten. Dit wordt gedaan door de P-respons van deze Fe-gebaseerde P-meststoffen te vergelijken met commerciële P-meststoffen in plantenexperimenten op korte en lange termijn. Biogeochemische en spectroscopische analyses zullen worden uitgevoerd om de P-beschikbaarheid van de verschillende materialen in de geteste bodems te verklaren.