Rol van retrospleniale cortex in visueel gedreven navigatie

Het vermogen om bepaalde plaatsen te herkennen tijdens het navigeren kan het verschil betekenen tussen leven en dood.
Interne representaties van waar je bent in een omgeving worden voortdurend bijgesteld door zintuigelijke informatie. Het doel van dit voorstel is het ontrafelen hoe deze spatiale representaties bijgesteld worden en het testen van hypothesen over hoe dit navigatie kan beïnvloeden. We focussen op de retrospleniale cortex, die wederzijds verbonden is met zowel zintuigelijke gebieden als gebieden die instaan voor spatiaal geheugen verspreid over de hersenen.
Door de combinatie van virtual-reality gedragstaken bij knaagdieren, real-time cellulaire beeldvorming and genetisch network tracing, zullen we anatomisch en functioneel de stroom van visuele en spatiale informatie in kaart brengen van en naar de retrospleniale cortex gedurende visueel gedreven navigatie.
We zullen een karakteristiek maken van de zintuigelijke en spatiale input naar retrospleniale cortex en de impact van zijn output op de visuele cortex and de hippocampus. Met optogenetische manipulaties, zullen we de rol van de retrospleniale cortex onderzoeken voor het vermogen om nieuwe omgevingen te doorkruisen. Tot slot zullen we bepalen in hoever de activiteit in de retrospleniale cortex verandert gedurende spatiaal leren. Deze experimenten zullen duidelijkheid brengen in verbindingen, cellulaire informatiestromen en netwerk veranderingen verbonden met navigatie en visueel-spatiële verwerking.