Alternatieve huisvestingsmodellen (voor vluchtelingen) als integratiegerichte en politieke instrumenten in de (re)constructie van egalitaire stedelijkheid in tijden van crisis.

Een belangrijk resultaat van de recente crisis rond huisvesting en vluchtelingen in Europa zijn sociaal innovatieve, op solidariteit geïnspireerde en pro-vluchtelingenbenaderingen van sociale cohesie die voorkomen in alternatieve vormen vanwooncommons (CLT's, co-huisvesting, woningcorporaties). Deze huisvestingsalternatieven worden in toenemende mate overgenomen door bewegingen van het maatschappelijk middenveld en worden soms ondersteund door institutionele structuren, maar hun integratieve rol en sociaal-politiek transformatief potentieel blijven onvoldoende onderzocht. Om te reageren op dit onvoldoende onderzochte gebied van wetenschappelijk onderzoek maakt dit project gebruik van theoretische reflecties over transitie in huisvestingssystemen en empirische gegevens van vier Europese steden met een drievoudige ambitie: (1) om een uitgebreid overzicht te geven van de
verschillende transitiepaden ontworpen en gerealiseerd door alternatieve woningaanbieders en hun netwerken in heel Europa; (2) om de belangrijkste kenmerken van de politiek-institutionele kaders te identificeren en transformaties (wetgeving, beleid, politiek klimaat) waarin deze transitiepatronen zich voordoen; en (3) de grenzen van kennis over woningherstel verleggen door nieuwe te ontwikkelen onderzoeksgebieden waar de nadruk ligt op huisvesting voor ontheemden in nieuwe nationale gebieden. Door na te denken over bestuurlijke ervaringen en verbeeldingskracht via postfoundationele lenzen, beoogt dit onderzoek suggesties te doen voor het verbeteren van systemen voor woningbeheer en het verwezenlijken van Europese egalitaire steden.