Graslandherstel door bodeminoculatie: interacties met omgevingsfilters en prioriteitseffecten.

De meerderheid van de voorheen voedselarme graslanden in West-Europa is inmiddels geëutrofieerd en gedegradeerd door intensief menselijk landgebruik, wat heeft geleid tot een afname in biodiversiteit. Het herstel van de originele voedselarme omstandigheden is een eerste stap in ecologisch graslandherstel. Hoewel dergelijk abiotisch herstel vaak op termijn mogelijk is, blijven veel graslanden hangen in een schijnbaar stabiele en soortenarme toestand. Waarschijnlijk zijn dus niet alleen abiotische filters van belang voor de ontwikkeling van een ecosysteem: een beperkte verbreidingscapaciteit van flora en microbiota is mogelijk een bijkomend knelpunt. In dit project gebruiken wij de faciliteiten van een bestaand en grootschalig veldexperiment om te onderzoeken of graslandherstel gestuurd en versneld kan worden door maaiseloverdracht en door inoculatie van bodemfragmenten die zijn verzameld in een oud en soortenrijk donorgrasland (= "bodeminoculatie"). We combineren hierbij de nieuwste technieken uit de moleculaire, biogeochemische en vegetatiekundige wetenschappen. Centrale vragen zijn of bodeminoculatie een effect heeft op de ontwikkeling van de graslandvegetatie door het ontstaan van ondergrondse -potentieel cruciale- netwerken tussen schimmels en vegetatie, en of de uitkomst van bodeminoculatie afhankelijk is van bodemchemische eigenschappen en van experimentele behandelingen waaronder het afschrapen van de bestaande grasmat. Onze interdisciplinaire aanpak laat ons toe om te evalueren of, hoe, en via welke mechanismen de ontwikkeling van een ecosysteem gestuurd kan worden middels actieve manipulatie van de microbiële bodemgemeenschap.

Trefwoorden:ECOSYSTEEM FUNCTIE, MICROBIELE GEMEENSCHAPPEN, ECOSYSTEEMHERSTEL, BODEMECOLOGIE

Disciplines:Gemeenschapsecologie, Bodemecologie, Terrestrische ecologie, Microbiomen, Mycologie, Plantenecologie, Conservatie en biodiversiteit, Bodemchemie