Timing van longslagaderklepvervanging in Tetralogie van Fallot

Heelkundig gecorrigeerde tetralogy van Fallot (TOF) patiënten met een trans-annulaire patch hebben vaak een ernstige lekkage van de longslagaderklep wat leidt tot chronische rechter volume overbelasting, die een verhoogd risico op slechte uitkomst met zich meebrengt. Deze patiënten dienen een klepvervanging te ondergaan vroeg of laat om levensbedreigende ritmestoornissen, hartfalen of plots cardiale dood te vermijden. Er is momenteel geen consensus over het tijdstip van klepvervanging. De vervanging van de longslagaderklep kan zowel heelkundig als percutaan gebeuren. In beide technieken wordt biologisch materiaal gebruikt en de procedures kennen lage mortaliteit (<1%) met laag maar niet verwaarloosbare morbiditeit. De biologische kleppen degraderen over verloop van tijd met verlies aan functie en nood voor vervanging gemiddeld binnen de 10 jaar. De huidige aanbevelingen voor klepvervaning is matig tot ernstige graad van lekkage (lekkage fractie >25% op MRI) met ernstige rechter ventrikel volumeoverbelasting (einddiastolisch volume > 160 ml/m2 op MRI) and klinische symptomen van verminderde inspanningstolerantie, hartfalen, syncope of ventriculaire ritmestoornissen. De huidige richtlijnen zijn niet bewezen de lange termijn overleving te verbeteren en reductie op risico voor arritmie of plots te dood te bekomen, waardoor een vroegere klepvervanging meer aangewezen lijkt. De prille resultaten van klepvervanging zijn beschreven door verschillende onderzoeksgroepen en tonen een resolutie van de kleplekkage en aanzienkelijke daling in rechter ventrikel volumina zowel systolisch als diastolisch (30-40%), onveranderde ejectiefractie en lichte stijging in linker ventrikel volumina. Verder wordt een daling in de rechter ventrikel druk bij diegene met obstructie in de rechter ventrikeluitstroombaan met consistente verbetering van functionele klasse (NYHA) zonder objectieve verandering van inspanningscapaciteits parameters en risico voor arritmie. Het doel van het onderzoeksproject is in het klinische deel de mogelijkheid, morbiditeit en mortaliteit van percutane klepvervanging in longslagader positie te beoordelen. Verder wordt de rol van het plaatsen van prestents en vooral het aanwenden van deze techniek bij patiënten met tetralogie van Fallot gevalueerd. In het experimentele deel is het doel om een groeiend en overlevend proefdiermodel te ontwikkelen dat dezelfde pathophysiologische kenmerken heeft als patiënten met tetralogie van Fallot. Aan de hand van dit model kan dan verder de timing van klepvervanging en effect op rechter ventrikel remodeling worden bestudeerd.