Innovatieve tools ter ondersteuning van preventieve en curatieve klauwverzorging bij melkvee

In dit project werd onderzoek gedaan naar klauwverzorging op melkveebedrijven. Enerzijds werd onderzocht of de momenteel toegepaste methode van klauwverzorgen nog steeds valabel is onder de huidige omstandigheden, anderzijds werd nagegaan of innovatieve tools zoals het gebruik van een warmtecamera kan gebruikt worden om de detectie van klauwaandoeningen te verbeteren. Daarnaast werd ook onderzoek gedaan naar het gebruik van desinfectiemiddelen in klauwbaden. 

Uit de vele bedrijfsbezoeken en contacten met de praktijk die we tijdens het project hebben gehad, hebben we geleerd dat de aanpak van klauwgezondheid op onze Vlaamse melkveebedrijven nog sterk kan verbeteren. In plaats van 2 keer per jaar alle koeien te verzorgen, blijkt een systematische aanpak met reguliere bedrijfsbezoeken en een weloverwogen selectie van te verzorgen dieren veel effectiever. De basis van deze verzorging blijft toch wel de Nederlandse 5-step methode zoals beschreven door Toussaint-Raven. De andere ‘bekapmethoden’ die momenteel in een aantal landen worden toegepast, zijn hier vaak een afgeleide van met enkele typische accenten. In dit project werd ook de basis gelegd om koeien te selecteren die behoefte hadden aan een extra verzorging met behulp van een thermische camera. Computer visie (yolov8)-modellen werden ontwikkeld en vervolgens getraind tijdens 36 bedrijfsbezoeken gesplitst in 80% van de dataset (828 foto’s) en gevalideerd met de resterende 20% (208 foto’s).  De laatste 6 bedrijfsbezoeken werden als Test dataset (186 foto’s) genomen. Het segmentatiemodel behaalde een nauwkeurigheid op de test dataset van 97% voor het onderscheiden van de linker-, rechter-, voor- en achterklauwen en een nauwkeurigheid van 86% voor het detecteren van bijklauwen. Het tweede model haalde een accuraatheid van 66% voor de classificatie voor curatieve of preventieve klauwverzorging. Het derde model haalde een accuraatheid van 77% voor classificatie van Dermatitis digitalis. Waarbij het model er niet in slaagde om de verschillende M-stadia van Digitale Dermatitis te onderscheiden. Onder labo-omstandigheden werd de werking van verschillende ontsmettingsproducten t.o.v. Treponemen getest en werd nagegaan in hoeverre de werkzaamheid van deze producten achteruitging na contact met mest. Treponemen zijn de bacteriën die geassocieerd worden met Digitale Dermatitis, de belangrijkste oorzaak van kreupelheid op onze melkveebedrijven. In samenspraak met de leden van de begeleidersgroep werd een lijst met actieve stoffen opgesteld die in aanmerking kwam om verder uit te testen. Deze producten werden vervolgens getest in verschillende concentraties, terwijl tevens werd nagegaan in hoeverre hun werking achteruitging in contact met mest. Aangetoond werd bijvoorbeeld dat stoffen als azijnzuur, perazijnzuur, Na-bicarbonaat en propyleenglycol in de meeste gevallen een effectiviteit hadden tegen Treponema bryantii die als referentiekiem werd gebruikt, maar dat deze werking grotendeels tenietging na contact met mest. Finaal werd gestabiliseerd watersofperoxide naar voor geschoven als innovatief ontsmettingsmiddel dat potentieel heeft om verder te worden getest als bruikbaar desinfectiemiddel voor gebruik in voetbaden op rundveebedrijven.