Experimentele evolutie om multidrug-resistentiemechanismen te ontrafelen en nieuwe behandelingen te ontdekken in de strijd tegen de opkomende ‘superbug’ Candida auris.

Resistentie tegen antifungale geneesmiddelen neemt toe op een schaal die nooit eerder is vastgesteld. Invasieve, multidrug-resistente fungale infecties vormen een toenemend gevaar voor de volksgezondheid, verder gecompliceerd door de beschikbaarheid van slechts 3 klassen van antifungale drugs. C. auris bevindt zich in het centrum van deze antifungale resistentiecrisis. Na de eerste identificatie in 2009 is deze opportunistische pathogeen wereldwijd verschenen en toont een graad van resistentie die nooit eerder werd vastgesteld bij andere Candida soorten. Ondanks de eerste schimmel te zijn die door de CDC gezien wordt als een acute dreiging, is er weinig geweten over de mechanismen die C. auris toelaat om multidrug-resistentie te ontwikkelen. De klassieke aanpak om deze antifungale resistentie te bestuderen gebeurt via ‘whole-genome sequencing’ van klinische isolaten. Dit gaat nochtans gepaard met het ontbreken van een ouderlijk genotype en moeilijkheden met het onderscheiden van resistentiegerelateerde mutaties. Dit project omzeilt deze nadelen door de toepassing van in vitro en in vivo experimentele evolutie. Deze unieke aanpak laat ons toe om zowel resistente stammen te verkrijgen als nieuwe behandelingen te bepalen die de ontwikkeling van resistentie inhiberen. Uiteindelijk zal dit project inzicht bieden in de moleculaire mechanismen die resistentie beïnvloeden en nieuwe behandelingen die kunnen leiden tot klinische aanbevelingen.