Bepalen van het exposoom en het immunoom bij arbeiders die aan solventen worden blootgesteld

Dit doctoraat maakt deel uit van het EXIMIOUS H2020 Human exposome-project. Het doel van dit project is de introductie van een nieuwe manier om het menselijk exposoom te beoordelen. Met behulp van innovatieve technieken wordt de blootstelling aan meerdere omgevingsparameters gekarakteriseerd en gekwantificeerd (exposomics) en worden de door deze  blootstelling geïnduceerde immuuneffecten in kaart gebracht (immunomics). Dit gebeurt zowel in een cohort van gezonde werknemers (die blootgesteld worden aan o.a. oplosmiddelen, silicadeeltjes en biologische sensibilisatoren) als in een cohort van personen met beroepziekten (bijvoorbeeld sarcoïdose, sclerose). Voornamelijk zal voorgaande en/of huidige blootstelling aan specifieke chemische, biologische en fysische agentia worden geïdentificeerd en gekwantificeerd. In een eerste fase wordt het beoordelingsplan van de blootstelling opgesteld met behulp van de beschikbare methoden, normen en eventueel nieuwe en/ of meer geavanceerde technieken die zijn ontwikkeld voor het bepalen van individuele agentia. Voor chemische agentia worden meetmethoden gebruikt voor bepaling van de blootstelling via inademing en via de huid. Indien specifieke metabolietbepaling mogelijk is, wordt biomonitoring gebruikt om al de blootstellingsroutes te evalueren. Al deze methoden worden toegepast voor zowel beroepsmatige als dagelijkse blootstelling aan het milieu (zowel intern en extern). In een tweede fase worden de gegevens uit de immunoomanalyse van bloed- en sputumcollectes in de arbeiders- en beroepsziektencohorten gecorreleerd aan het exposoom dat werd bepaald door modellering en/ of meting. Dit met als oogpunt de bepaling van de bijdrage van schadelijke blootstelling aan de ontwikkeling van ziekten.