< Terug naar vorige pagina

Project

Onderzoek naar de rol van perifere zenuwstimulatie bij het mediëren van niet-invasieve neuromodulatie effecten in gezonde vrijwilligers.

Niet-invasieve hersenstimulatie (NIBS) technieken zijn veelbelovend voor de behandeling van verschillende neurologische en psychiatrische aandoeningen. De gerapporteerde effecten zijn echter vaak klein, moeilijk te reproduceren en de onderliggende basismechanismen zijn niet duidelijk. Algemeen wordt aangenomen dat effecten van NIBS uitsluitend worden veroorzaakt door het elektrische veld dat het in de hersenen genereert. NIBS genereert echter ook een elektrisch veld in de hoofdhuid. Deze velden zijn sterk genoeg om actiepotentialen in perifere zenuwen te initiëren die vervolgens de hersenactiviteit indirect kunnen wijzigen. Twee zenuwen die waarschijnlijk worden gestimuleerd bij conventionele NIBS-elektrodemontages zijn de ‘greater occipital nerve’ en de trigeminuszenuw. De afferente banen van deze zenuwen gaan naar de hersenstam waar ze projecteren naar de ‘nucleus of the solitary tract’ en de locus coeruleus. Deze kernen regelen de afgifte van neurotransmitters in de cortex die verschillende fundamentele gedragsprocessen, zoals opwinding en waakzaamheid kunnen beïnvloeden. Dit doctoraatsproject zal dit mechanisme onderzoeken bij gezonde vrijwilligers. Het begrijpen van NIBS-mechanismen is de eerste stap naar het verbeteren van niet-invasieve neuromodulatiemethoden, wat leidt tot verbeterde therapieën voor neurologische en psychiatrische aandoeningen.

Datum:25 aug 2020 →  Heden
Trefwoorden:noninvasive brain stimulation, peripheral nerve stimulation, healthy volunteers
Disciplines:Neurofysiologie
Project type:PhD project