IJzer- en zinkabsorptie na het consumeren van ontbijtgranen afkomstig van behandelde tarwe.

Tekorten aan ijzer (Fe) en zink (Zn) zijn wijdverspreid in ontwikkelingslanden en in sommige geïndustrialiseerde landen. Dit kan leiden tot de zogenaamde 'hidden hunger' waarin mensen de essentiële vitamines en mineralen, die ze nodig hebben voor hun groei en ontwikkeling, niet krijgen. Graangewassen zijn een belangrijke bron van mineralen. De aanwezige mineralen in tarwe kunnen echter slechts voor 3 tot 5% opgenomen worden in het menselijke lichaam omdat ze zowel fysisch (door celwanden) als chemisch (door fytaat) zijn ingesloten. De fysieke barrière bestaat uit stevige celwanden die bestand zijn tegen conventionele vermalingsprocessen en niet verteerd worden door menselijke spijsverteringsenzymen. Daarnaast cheleert voornamelijk fytaat, de belangrijkste opslagvorm van fosfor, Fe en Zn. Er is dus nood om de bio-toegankelijkheid van de mineralen in de granen te verhogen met als doel de voeding evenwichtiger en gezonder te maken. Voorafgaand onderzoek toont aan dat weken, gericht kiemen en hydrothermaal behandelen van tarwe resulteert in een verhoogde in vitro bio-toegankelijkheid van Fe en Zn in volkoren producten. Dit ten gevolge van fytaathydrolyse in combinatie met het mechanisch openen van de celwand (door een maalproces). Dit project beoogt te evalueren of consumptie van voedsel gebaseerd op dergelijk behandelde tarwe de absorptie van de mineralen in gezonde mensen verhoogt.