< Terug naar vorige pagina

Project

Het in kaart brengen van de celoppervlakte moleculaire repertoires die de hippocampale CA1 grens interneuron connectiviteit modelleren.

De juiste functie van neurale circuits hangt af van precieze verbindingspatronen tussen exciterende en remmende neuronen. Elk neuronaal celtype brengt een afzonderlijke combinatie van celoppervlakmoleculen (CSMs) tot uitdrukking die belangrijk zijn voor het specificeren van het verbindingspatroon. Ontleden hoe celtypespecifieke CSM-repertoires het connectiviteitspatroon van elk neuron bepalen, blijft een grote uitdaging, vooral voor interneuronen die zorgen voor de remming die nodig is om de activiteit van exciterende neuronen te beheersen. Stratum radiatum en stratum lacunosum-moleculaire grensinterneuronen in gebied CA1 zijn strategisch gepositioneerd om de output van de hippocampus te moduleren, maar ze blijven een van de minst begrepen populaties van interneuronen. Hun heterogeniteit in termen van genexpressie en connectiviteit en gebrek aan genetische toegang hebben de analyse van de moleculaire programma's die hun functionele connectiviteit beheersen, belemmerd. Recente technologische vooruitgang stelt ons nu in staat dit probleem te ontwarren. Door PatchSeq te gebruiken om functionele, morfologische en transcriptionele profilering van dezelfde cel te combineren met een grens-interneuron-specifieke Cre-lijn die we hebben gegenereerd, kunnen we nu beginnen met het karakteriseren van grens-interneuron-diversiteit en de CSM-repertoires in kaart brengen die hun connectiviteitspatronen specificeren tijdens ontwikkeling. De resultaten zullen een essentiële basis vormen voor een dieper mechanistisch inzicht in de rol van grens interneuronen in de functie van het hippocampuscircuit

Datum:15 sep 2020 →  Heden
Trefwoorden:hippocampus, synapsis, cell-surface molecules, CA1
Disciplines:Neurowetenschappen niet elders geclassificeerd
Project type:PhD project