< Terug naar vorige pagina

Project

De schaduwzijde van epigenetische adaptatie: ondergrondse DNA methylatie geassocieerd met droogtestress

 Planten kunnen anticiperen op terugkerende droogtestress door de ontwikkeling van een stress geheugen. Een droogtestress geheugen kan bekomen worden via DNA methylatie van specifieke doelsequenties in het genoom. Een dergelijk epigenetisch geheugen is vooral voordelig voor planten die frequent worden blootgesteld aan droogtestress, en zou daarom een toenemende sleutelrol kunnen spelen naarmate het klimaat verandert. Het kwantificeren van een droogtestress geheugen en het effect van dit geheugen op de droogte tolerantie is echter niet vanzelfsprekend, en vereist kennis van de moleculaire processen die aan de basis liggen van droogtestress perceptie, signalering en responsen. Hoewel onder- en bovengrondse plantenorganen droogtetolerantie op een verschillende manieren orkestreren, blijft het ongeweten in welke mate wortels en bladeren verschillende droogtestress geheugens ontwikkelen. Gezien de vitale rol van wortels in het reguleren van hydraulische responsen, kan verwacht worden dat droogtestress geheugens uitgebreider en stabieler zijn in wortels dan in bladeren. In dit project wordt gebruik gemaakt van Fragaria vesca om natuurlijke epigenetische variatie aan de basis van droogtetolerantie te bestuderen, en om de stabiliteit van epigenetische geheugens binnen en tussen generaties in te schatten. Het algemene doel van dit project is om de rol en stabiliteit van ondergrondse epigenetische geheugens in kaart te brengen.
 

Datum:1 okt 2020 →  Heden
Trefwoorden:Molecular ecology, Plant conservation, Epigenetic variation
Disciplines:Moleculaire evolutie, Populatie, ecologische en evolutionaire genetica, Kwantitatieve genetica, Epigenetica, Plantenecologie