Landscappen en gereedschappen: Post-punk en stedelijke ruimte in Groot-Britannië, 1978 tot 1985.

Er zijn twee onderzoeksdoelstellingen voor deze studie. Beide doelstellingen zijn gericht op het gebruik van de tekst en het geluid van opgenomen muziek, live performance-beelden, de kunst, het ontwerp en de structuur van goederen zoals albums, maar ook interview en biografisch materiaal. De eerste doelstelling is gericht op geluid. Het heeft tot doel de manieren te analyseren waarop de soundscape van postpunkmuziek zich verhoudt tot de suburbane soundscape. Het zal manieren onderzoeken waarop instrumentele texturen, patronen en eigenschappen kunnen correleren met de auditieve texturen van de suburbane omgeving. Het genre zit vol met extra sonische instrumenten, dat wil zeggen instrumenten (vooral de zes-snarige gitaar) die worden gebruikt op een manier die niet melodieus maar affectief en creatief geluid produceert. Op veel tracks neemt dit vaak de vorm aan van een indringende, gefragmenteerde achtergronddialoog. Bovendien beginnen of eindigen keyboardsynthesizers vaak met drones, neuriën en kloppen, gitaren imiteren mechanismen zoals boren en motoren of texturen zoals statisch en fuzz. Het is ook gebruikelijk dat geluid van buitenaf landschap en texturen van ingebeelde entiteiten elkaar kruisen en sporen onderbreken. Hoe bemiddelen deze geluiden met de songtekst en afbeeldingen? Was er in teksten en artiesten conventionele patronen en toepassing van deze geluiden en, met betrekking tot het postpunknummer zelf, hoe droegen ze bij aan de vorm en tekst ervan? De tweede doelstelling betreft hoe postpunkmuziek bemiddelde met suburbane ruimte. In relatie tot deze ruimte oefenden kunstenaars en publiek een zekere mate van interpretatieve bevoegdheid uit. Ze uitten hun sociale en zelfreflexieve zorgen en identiteit, en vertoonden ook ondergeschikte esthetische voorkeuren. In hun muziek, teksten en live optredens hebben postpunkartiesten de dynamiek, sociale relaties en ervaringen van suburbane ruimtes opnieuw vormgegeven, heronderhandeld en tijdelijk gereorganiseerd. Wat kan dit ons vertellen over het perspectief van de kunstenaar op het gewone leven in de postindustriële buitenwijken van de jaren zeventig en tachtig in muziek en tekst? Hoe verhouden muziek, stem en tekst zich tot, verzoenen met en betwisten ze de omgeving? Welke kenmerken van suburbane ruimtes gaven post-punkmuziek en tekst prioriteit en met welke grieven, dilemma's, algemeen beleefde ervaringen tot welke suburbane realiteiten? Interessant is bijvoorbeeld hoe post-punk de suburbane onderscheidt van andere ruimtes, zoals de metropool of het platteland? Extra sonische texturen van de muziek hebben ook een relatie met de suburbane ruimte. Hoe relateerde post-punk deze media aan de ruimte?