Prenatale genoomsequentiebepaling om embryonale letale genen en genen voor ontwikkelingsstoornissen in kaart te brengen

Bevolkingsonderzoek bij zwangere vrouwen door middel van echografie leidde tot de identificatie van een aangeboren afwijking (geboorteafwijking) bij 2-5%. De aanwezigheid van een geboorteafwijking kan verantwoordelijk zijn voor 20% van de perinatale sterfgevallen. Genetisch onderzoek is een belangrijke benadering om genen te identificeren die betrokken zijn bij ontwikkelingsprogramma's en is klinisch belangrijk bij de evaluatie en klinische triage van structurele afwijkingen van de foetus. Het ontbreken van een bevestigde genetische diagnose belemmert nauwkeurig genetisch advies voor follow-up, zwangerschaps- en bevallingsmanagement en mogelijke begeleiding bij zwangerschapsafbreking. Conventionele karyotypering en chromosomale arrays waren de eerstelijnsmethode om naar genetische oorzaken van prenatale anomalieën te zoeken. Genoombrede sequentiestrategieën winnen echter aan grip omdat ze zowel enkele nucleotide- als kopie-nummervariatiedetectie mogelijk maken en de belofte inhouden van een meer uitgebreide analyse van verschillende andere soorten structurele variatie. Terwijl grootschalige genoomstudies en klinische adoptie van WGS voor ontwikkelingsstoornissen in volle gang zijn, blijft prenatale genoomanalyse achter. Ons begrip van genen die betrokken zijn bij prenatale ontwikkeling blijft slecht en verder onderzoek is nodig om de functie van menselijke ontwikkelingsgenen op te helderen. In dit project zullen we de methodologie ontwikkelen om een snelle genomische analyse van foetale biopten mogelijk te maken. We zullen het foetale genoom ontginnen op nieuwe genmutaties, tot nu toe onbekende genen en routes die embryonale letaliteit en foetale ontwikkelingsanomalieën veroorzaken. Daarnaast zullen we klinisch waardevolle en bruikbare protocollen ontwikkelen en het klinische nut van prenatale WGS in kaart brengen.