Onzichtbare stratigrafie - geoarcheologie als sleutel voor de studie van vroegmiddeleeuwse stadsontwikkeling in Scandinavië en het Zuidelijke Noordzeegebied (FWOTM891)

Ondanks langlopend onderzoek naar vroegmiddeleeuwse steden, zijn er nog steeds weinig aspecten van hun vorming en karakter tot op de dag van vandaag slecht begrepen. Voor de periode tussen de 7-11e eeuw. n.C. geschreven bronnen die het stadsleven documenteren, zijn beperkt en archeologische studies in het verleden waren voornamelijk gericht op handel en economie over lange afstanden. In veel van deze steden is opgraving onmogelijk geworden vanwege hun beschermde erfgoedstatus of omdat ze dicht bezet zijn gebleven. Veel geaccepteerde interpretaties zijn dus gebaseerd op de voortdurende herinterpretatie van dezelfde sets van materieel bewijsmateriaal. Hun werkelijke stratigrafie, de sedimentaire matrix waaruit vondsten worden teruggewonnen, is echter slecht bestudeerd. Twee problemen ontstaan ​​vaak op stedelijke locaties: homogene afzettingen waarbij geen stratigrafie kan worden onderscheiden (donkere aardes) en dikke sets van micro-gelamineerde afzettingen waarvan de individuele lagen te dun zijn om met het blote oog te bestuderen. Micromorfologie, de microscopische studie van bodems en sedimenten, biedt een ideale manier om beide soorten afzettingen te bestuderen. Deze benadering is echter nooit toegepast op belangrijke steden in belangrijke regio's voor de ontwikkeling van de vroegmiddeleeuwse stedenbouw, met een opmerkelijke kloof in Scandinavië en de Lage Landen. Dit project analyseert de slecht begrepen fasen uit 6 steden in beide regio's om vragen over hun vorming en ontwikkeling te beantwoorden en om nieuwe gegevens te produceren die ons in staat zullen stellen bestaande verhalen te bevestigen, te nuanceren of te betwisten.

Trefwoorden:geoarchaeology, history

Disciplines:Geschiedenis van de historische cultuur