Nieuwe inzichten in de vroegmiddeleeuwse samenleving in Noord- Francia vanaf het begin van de 5de tot het einde van de 7de eeuw op basis van de kennis uit het archeologisch onderzoek van het grafveld van Broechem. (FWOTM923)

De overgang van de laat-Romeinse tijd naar de Middeleeuwen in Noord-Gallië blijft nogal duister. Omdat er maar weinig geschreven bronnen overleefden, is archeologisch onderzoek de belangrijkste bron voor de kennis van de vroeg-middeleeuwse samenleving. Tot de eerste helft van de 20ste eeuw bleef deze kennis beperkt tot de materiële cultuur van Merovingische begraafplaatsen. Theorieën over verlaten land na de terugtrekking van de Romeinen en herbevolking door Germaanse massamigratie waren wijdverbreid. In de jaren 2001-2010 kreeg ik de gelegenheid om een ​​vroeg middeleeuwse begraafplaats uit te graven met 513 graven in Broechem (B, provincie Antwerpen). Deze opgravingen vormden een enorme kans voor verder onderzoek. Voor het eerst in Vlaanderen werden moderne graaftechnieken toegepast op een Merovingische begraafplaats: gedetailleerde beschrijving van de grafstructuren en de ernstige geschenken maar ook het blocen van de objecten. Deze aanpak vertelt ons meer over rituelen, technische kenmerken, kostuum
tradities enz., maar biedt ons ook informatie over de sociaal-economische relaties en de symbolische tradities. De geografische ligging van Broechem in een afgelegen gebied van Noord-Gallië, op een leemzandplateau omsloten door rivieren en de aanwezigheid van multiculturele objecten in het graf
goederen, licht werpen op de vroeg-middeleeuwse samenleving. Mijn onderzoek onderzoekt de betekenis van deze begraafplaats in deze afgelegen regio door de materiële cultuur te analyseren als een weerspiegeling van het sociale en ideologische leven van deze gemeenschap in deze overgangsperiode.

Trefwoorden:Archeologie, Middeleeuwen

Disciplines:Archeologie van de Lage Landen of België