Employing **Macrolophus pygmaeus** as natural enemy against sweet pepper key pests in practice

Biologische bestrijding van plagen is een succesverhaal in de Europese paprikateelt onder glas en de meeste plagen worden onder controle gehouden door het uitzetten van natuurlijke vijanden. Bladluizen vormen echter nog steeds een groot probleem en de gespecialiseerde bladluispredatoren die uitgezet worden, blijken vaak niet in staat om de plaag onder controle te krijgen waardoor men chemisch ingrijpt. Maar door hun hoge voortplantingssnelheid en korte generatietijd zijn bladluizen in staat zeer snel resistentie te ontwikkelen tegen verschillende insecticiden. Tegenwoordig is er meer aandacht voor het gebruik van generalisten in plaagbestrijding omdat zij ook in het gewas kunnen overleven als er geen plagen zijn. Macrolophus pygmaeus is een generalistische roofwants die reeds veelvuldig wordt ingezet in Europese tomatenserres tegen diverse plagen. In dit doctoraatsonderzoek werd het gebruik van M. pygmaeus in paprikateelt onderzocht. Allereerst werden uitzetstrategieën met betrekking tot bijvoederen getest. Niet alle generalisten hebben nood aan bijvoederen en verschillende voedseltypes of bijvoederstrategieën kunnen de populatiegroei en verspreiding in het gewas beïnvloeden. Tweewekelijks vollevelds bijvoederen met cysten van pekelkreeftjes bleek de beste strategie voor de vestiging van M. pygmaeus in paprika. Vervolgens werd onderzocht of de roofwantsen in staat zijn om twee belangrijke plagen in paprika, bladluizen en tripsen, te bestrijden. Het effect van M. pygmaeus op bladluisbestrijding werd bestudeerd in combinatie met het wegsnijden van bladeren tot op verschillende hoogtes. Dit verkleint de verticale lengte van het gebladerte en brengt zo prooi en predator dichter bij elkaar. Bij een lengte korter dan 190 cm konden de roofwantsen bladluizen succesvol bestrijden. Californische trips wordt momenteel bestreden door het uitzetten van de roofwants Orius laevigatus. Maar M. pygmaeus voedt zich ook met tripsen en kan zo O. laevigatus overbodig maken. Tijdens de drie seizoen van experimenten was M. pygmaeus op zichzelf in staat om trips onder controle te houden. Deze trips en M. pygmaeus data werden vervolgens gebruikt om prooi-predator modellen op te stellen die op basis van wekelijkse monitoringdata de kans op plaagcontrole voorspellen in de komende week. Met onze bevindingen kan M. pygmaeus succesvol ingezet worden voor plaagbestrijding in paprikaserres en telers verder op weg helpen naar een pesticiden-arme of zelfs pesticiden-vrije paprikateelt.

Jaar van publicatie:2020

Trefwoorden:Doctoral thesis

Toegankelijkheid:Open