Perturbatieve methodes voor niet-perturbatieve kwantumchromodynamica

Dit doctoraatsonderzoek zal zich toespitsen op het ontwikkelen van geoptimaliseerde perturbatieve methodes voor kwantumchromodynamica (Quantum Chromodynamics) in het lage-energie gebied. Het einddoel van het voorgestelde onderzoek is om een perturbatietheorie te presenteren die consistent blijft in het infrarood, om alzo het geldigheidsdomein van de standaard analytische methodes naar willekeurig kleine energieschaal te duwen. Van bijzonder belang voor onze studie is het fenomeen van dynamische massageneratie voor zowel gluonen als quarks. Dezen zijn gelinkt aan de aanwezigheid van niet-triviale condensaten in het QCD vacuüm, maar ze kunnen wel niet beschreven worden met standaard perturbatietheorie door zowel de restricties opgelegd door ijkinvariantie als door het niet-analytisch verband tussen dynamische massaschalen en de sterke koppelingsconstante. De geoptimaliseerde perturbatiemethode die wij in gedachten hebben kan deze dynamisch gegenereerde massa's wel expliciet in rekening brengen in een niet-perturbatief gecorrigeerd perturbatief rekenschema, om zo dichter bij een exacte beschrijving van de sterke QCD-interactie bij lage energie te komen.