Voorbij het object. Kunst (her)denken in tijden van neoliberalisme (FWOTM1029)

Uitgedaagd door de neoliberale markt, lijkt kunst vandaag een elitair luxeproduct. Voor Negri en Virno bemoeilijkt de markt zowel kunst als politiek met een eis voor commodificeerbare objecten: kenbare, gedefinieerde entiteiten, producten van creatief denken werkend voor die markt. Maar creatief denken kan potentieel politiek produceren, en kunst. Niet objectief gedefinieerd, maar intersubjectief talig betekend, produceert creatief denken structuren van zijn in de maatschappij, stellen Castoriadis en Alma en Van Heeswijk. Voor Negri, Virno en Lavaert produceert het de multitude. Want intersubjectieve betekenisgeving is het domein van een heterogeen publiek. En van kunst, stellen Negri, Virno en Agamben. Product van creatief denken, creëert ook kunst potentieel structuren van zijn in de maatschappij. Maar kunstkritkiek verbergt haar originele zijn, schrijft Agamben. Ze geeft het kunstwerk een objectieve betekenis voor het publiek wordt, stellen Gielen, Sontag en Piper, en commodificeren het. Negri en Virno doelen op de-commodificering, de-objectivering, maar constitueren geen intersubjectieve kunst-betekenisgeving. Lijster subjectiveert kunstkritiek vetrekkend van Gielen en Virno. Maar intersubjectivering lijkt te liggen bij hedendaagse kunstpraktijken die op basis van Negri en Virno een alternatief kunstparadigma naar voor schuiven dat zich, door herverbinding van creatief denken en publieke betekenisgeving, verzet tegen haar reductie tot koopwaar op de neoliberale markt.

Trefwoorden:eigentijdse kunst,, neoliberalisme,, Antonio Negri,, Paolo Virno

Disciplines:Filosofische esthetiek, Sociale en politieke filosofie