Stralingsgeïnduceerde proneurale-tot-mesenchymale transitie in glioblastoma: hoe werkt het en hoe kan het verhinderd worden?

Glioblastomas (GBM) zijn ernstige hersentumors, afgeleid van progenitorcellen of gliacellen. GBM zijn de meest voorkomende primaire hersentumors in volwassenen en worden behandeld door maximale chirurgische resectie, radio- en chemotherapie. De aanwezigheid van radio- en chemoresistente stamcellen in zulke tumors, maakt de behandeling louter levensverlengend met een mediane overleving van 15 maanden over een periode van vijf jaar. Het bestuderen van de moleculaire eigenschappen van individuele GBM zou belangrijke inzichten kunnen opleveren, wat kan leiden tot betere behandelingsstrategieën om zo de overleving van deze kankerpatiënten te bevorderen. GBM omvatten verschillende moleculaire subtypes van tumorcellen, die elk een bepaalde graad van radiosensitiviteit bezitten. Twee veelvoorkomende subtypes zijn de radiosensitieve proneurale cellen en de radioresistente mesenchymale cellen. De doeltreffendheid van de behandeling wordt belemmerd door deze heterogeniteit, daar mesenchymale cellen meer bestand zijn tegen radiotherapie dan proneurale cellen. Bovendien zorgt de plasticiteit van deze cellen ervoor dat proneurale cellen omgevormd kunnen worden tot mesenchymale cellen. Deze proneurale-tot-mesenchymale transitie (PMT) kan geïnduceerd worden door radio- en chemotherapie en vormt radiosensitieve cellen om tot radioresistente cellen wat geassocieerd wordt met het terugkeren van GBM. Dit project richt zich tot het onderzoeken van de moleculaire mechanismen van stralingsgeïnduceerde PMT en of deze mesenchymale differentiatie geblokkeerd kan worden in vivo en in vitro met als ultieme doel de tumor gevoeliger te maken voor verschillende behandelingen en nieuwe inzichten te geven voor de ontwikkeling van betere behandelingsstrategieën voor GBM.