De Vlaamse arbeidsmarkt tijdens het eerste jaar van de COVID-19-pandemie.

De COVID-19-pandemie, die toesloeg in Vlaanderen vanaf maart 2020, veroorzaakte de grootste economische terugval sinds de Tweede Wereldoorlog. Om de uitbraak van dit virus in te dijken en te bestrijden, zijn er in Vlaanderen ingrijpende maatregelen doorgevoerd die het sociale en economische leven aan banden hebben gelegd en zich ook laten voelen op de Vlaamse arbeidsmarkt. In dit artikel analyseren we de stand van de Vlaamse arbeidsmarkt tijdens het eerste jaar van de COVID-19-pandemie aan de hand van verschillende arbeidsmarktindicatoren. De impact van de eerste lockdown was erg groot, en zelfs vrij ongezien op indicatoren als economische groei, consumenten- en ondernemersvertrouwen, tijdelijke werkloosheid en uitzendarbeid. Toch zette de Vlaamse arbeidsmarkt al vrij snel een herstelpad in, geïnitieerd door de verschillende beschermings- en steunmaatregelen. De impact van de tweede lockdown bleef bovendien beperkter dan zijn voorganger. De Vlaamse arbeidsmarkt kent een jaar na COVID-19 zo zelfs minder niet-werkende werkzoekenden (nwwz) dan voor de pandemie, veel vacatures en een laagterecord aan faillissementen. De toename van de langdurige nwwz baart wel zorgen, net als het terug opduiken van het doembeeld van een tekort aan arbeidskrachten, zeker in specifieke sectoren, met bijhorende mismatch. Wat het tweede jaar van COVID-19 zal brengen voor de Vlaamse arbeidsmarkt is nog onzeker. We eindigen dit artikel met een blik naar de toekomst, wat echter een bijzonder moeilijk gegeven blijft. De meest recente verwachtingen gaan uit van een positiever scenario dan aanvankelijk gedacht: met slechts een beperkte verzwakking van de werkzaamheids- en werkloosheidgraad, waarbij de arbeidsmarkt bijzonder krap blijft.

Jaar van publicatie:2021

Toegankelijkheid:Open