Studie van de impact van gemoduleerde inflammatie bij cardiale ischemie reperfusie schade.

Ischemisch hartlijden (IH) is een belangrijke doodsoorzaak in onze Westerse maatschappij. De metabole, functionele en structurele veranderingen na acute myocardschade (i.e. cardiale remodellering) bepalen de residuele functie, de kans op hartfalen en overlijden. Inflammatie en reperfusie zijn twee hoekstenen in dit proces, ze dragen bij tot de genezing na een hartinfarct maar kunnen ook een toename van schade veroorzaken (metaflammatie). Postconditioning van het hart heeft reeds een gunstig effect kunnen aantonen op infarctgrootte en cardiale remodellering. In modellen met metabool syndroom en obesitas (= pro-inflammatoire status) is er een hogere drempel vooraleer dit effect zichtbaar wordt. Om de relatie tussen inflammatie en remodellering te onderzoeken zal ik een farmacologische interventie (colchicine) en chirurgische interventie (ischemische postconditioning) toepassen op acuut IH in preklinische seniele modellen en muismodellen met metabool syndroom (DKO voor leptine en LDL-R). Een chirurgisch-technische techniek zal ontwikkeld worden voor het uitvoeren van postconditioning tijdens beeldvorming. State-of-the-art beeldvormingstechnieken (PET-MRI) worden gebruikt om longitudinale monitoring van cardiale functie, metabolisme en inflammatie uit te voeren in de verschillende individuele modellen en zo het proces van cardiale remodellering te beschrijven en de therapeutische opties die hierop inspelen te exploreren.