Een nieuwe wind? Moderne psychologie en onderwijshervorming in de Chinese Republiek (1919-1937). Een 'life geography' van Shu Xincheng.

Dit proefschrift richt zich op de periode tussen 1919 en 1937 om de introductie en toepassing van westerse principes van de moderne psychologie in Chinese onderwijshervormingen in het begin van de 20e eeuw te onderzoeken. De studie wil verder gaan dan een top-down perspectief en gebruikt in plaats daarvan een biografische lens om het belang te benadrukken van praktijken aan de basis in de modernisering van het Chinese onderwijs. Door het intellectuele werk en de onderwijsactiviteiten van Shu Xincheng (1893 - 1960), een prominente Chinese onderwijskundige, te onderzoeken, probeert het onderzoek licht te werpen op de verspreiding en toepassing van de westerse psychologie in Chinese onderwijshervormingen.

Shu Xincheng speelde een cruciale rol in het bevorderen van progressief onderwijs in China tijdens de onderzoeksperiode. Ondanks het feit dat hij niet in het buitenland had gestudeerd, zoals veel van zijn tijdgenoten, fungeerde hij als intermediair tussen wetenschappelijk onderzoek in de psychologie, dat hij verspreidde door middel van vertalingen, en de praktische toepassing in het onderwijs. Shu haalde inspiratie uit Westerse progressieve hervormingsbewegingen terwijl hij traditionele Chinese onderwijswaarden nieuw leven inblies. Zijn bijdragen aan het Chinese onderwijs zijn echter enigszins over het hoofd gezien in de bestaande onderwijshistoriografie.

Dit proefschrift gaat in op Shu Xincheng's begrip van de jeugd en de psychologische aspecten ervan als basis voor zijn implementatie van progressief onderwijs. Het onderzoekt verder zijn baanbrekende inspanningen in het bevorderen van en experimenteren met het Dalton Plan, een leerlinggerichte onderwijsmethode, en reflecteert op de snelle opkomst en neergang ervan. Daarnaast onderzoekt het onderzoek Shu's verschuiving van de focus naar de geschiedenis van de onderwijsstudie en zijn kritische kijk op de kritiekloze imitatie van westerse praktijken. Verder onderzoekt het zijn pleidooi voor bewegingen als "Terugwinnen van onderwijssoevereiniteit" van katholieke scholen in China en "Statistisch onderwijs".

Methodologisch hanteert het proefschrift het kader van de Chinese geschiedschrijving van de "wind", die aansluit bij de traditie van de Chinese intellectuele geschiedenis. Deze benadering wordt verrijkt door een biografisch perspectief en richt zich op de hiaten in de onderwijshistoriografie, met name bij het verklaren van veranderingen, vernieuwingen en discontinuïteiten in het onderwijs buiten de conventionele noties van schoolcultuur en de grammatica van het onderwijs. Door de rol van Shu Xincheng in de ontwikkeling van het Chinese onderwijs tijdens het tijdperk van de Republiek China te onderzoeken, wil dit onderzoeksproject bijdragen aan het begrip van de modernisering van het Chinese onderwijs en aannames over lineariteit in de overgang van traditie naar moderniteit ter discussie stellen.

In het algemeen sluit dit onderzoek aan bij verschillende wetenschappelijke trends in de studie van onderwijshervormingen, zowel binnen als buiten het moderne China. Het zet aan tot aanvullend onderzoek naar de onderwijshervorming tijdens de vroege Republiek China en sluit tot op zekere hoogte aan bij een recentere onderzoeksneiging die de dichotomie tussen traditie en moderniteit in twijfel trekt. Bovendien vergroot dit onderzoek ons begrip van hoe progressieve onderwijsconcepten werden omarmd in de internationale context van het begin van de 20e eeuw. Tot slot bouwt deze studie voort op en draagt bij aan ons begrip van het raakvlak tussen psychologie en onderwijs.

(Vertaald uit het Engels via DeepL)