Verfijning van de rol van duale checkpoint inhibitie in gevorderde longkanker: een single-cell benadering

Immunotherapie heeft de prognose van verschillende kankertypes sterk verbeterd. In het bijzonder is anti-PD-1, al dan niet in combinatie met chemotherapie, op korte tijd de hoeksteen geworden van de behandeling van gevorderd niet-oncogeen-gedreven niet-kleincellig longcarcinoom (op basis van resultaten van KEYNOTE-024, KEYNOTE-089 en KEYNOTE-407). Toch blijft het overlevingsvoordeel dat anti-PD-1 biedt beperkt tot een minderheid van ongeselecteerde patiënten (20%), en momenteel is nog onvoldoende begrepen waarom bepaalde patiënten wel of niet reageren op de therapie. Het onderzoeksteam heeft eerder dan ook een observationale studie opgestart (NCT04807114), waarin single-cell RNA-sequencing (scRNA-seq) gebruikt wordt om de tumor micro-omgeving te karakteriseren voor start van therapie met het doel om immunologische kenmerken te identificeren die de respons op anti-PD-1 therapie bepalen. Het huidige doctoraatsonderzoek bouwt verder op het hierboven beschreven onderzoek, maar zal zich toespitsen op een recent ontstaan klinisch vraagstuk. Op basis van CHECKMATE 9LA, wordt binnenkort een nieuwe immunotherapeutische combinatietherapie voor gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom geïntroduceerd in de klinische praktijk; chemotherapie in combinatie met anti-PD-1 Nivolumab en anti-CTLA-4 Ipilimumab. Patiëntenselectie voor deze innovatieve therapie wordt cruciaal, aangezien het potentiële overlevingsvoordeel afgewogen dient te worden tegen het fors verhoogd risico op immuungemedieerde bijwerkingen van anti-CTLA-4. Vandaag zijn er evenwel geen predictieve biomarkers beschikbaar. Om hier een antwoord op te bieden, zullen we scRNA-seq uitvoeren op de tumor-geïnvadeerde drainerende lymfeklier (TDLN), aangezien anti-CTLA-4 voornamelijk in lymphoïede organen werkzaam is, voor en tijdens therapie. TDLNs zijn weinig bestudeerd tot hiertoe, en karakterisatie van deze immunologische niche met scRNA-seq heeft dan ook enorm potentieel om beter te begrijpen hoe anti-CTLA-4 de dendritische cel – T-cel interactie beïnvloedt en hoe dit de respons op anti-CTLA-4 therapie bepaalt.