Leishmania parasieten en de bloed-testis barrière: kunnen we seksuele overdracht negeren?

De voornaamste Leishmania-transmissieroute is via de beet van vrouwelijke zandvliegen. Studies uitgevoerd op honden en case reports van mensen suggereren dat immuun-gecompromitteerde viscerale leishmaniase (VL) -patiënten mogelijk ook Leishmania-parasieten kunnen overbrengen via geslachtsgemeenschap. We willen een pilootstudie opzetten om gegevens te verzamelen over de aanwezigheid en persistentie van parasieten in het sperma van mannelijke VL-HIV-patiënten, gecombineerd met de onderliggende pathofysiologie. In eerste instantie zullen we een kwalitatieve studie uitvoeren om perspectieven van gezondheidswerkers en patiënten te verzamelen met betrekking tot het verzamelen van spermastalen. Op basis hiervan zullen geschikte operationele procedures in geschikte omstandigheden ontwikkeld worden. Ten tweede zullen 15 VL-HIV-patiënten worden gerekruteerd, klinisch onderzocht en de aanwezigheid van levensvatbare Leishmania-parasieten zal worden nagegaan in spermastalen, voorafgaand aan en na behandeling. De immunologische en histopathologische impact van parasietinfiltratie zal in detail worden bestudeerd in een immuun-competent en -gecompromitteerd hamstermodel en door evaluatie van inflammatoire en oxidatieve activatiemerkers in het sperma van patiënten. Indien parasitaire infiltratie en persistentie kunnen worden aangetoond, zou deze proof-of-concept studie bij mensen en knaagdiermodellen een competitief voordeel opleveren bij fondsenwerving voor een uitgebreidere studie van prevalentie van seksuele overdracht en de impact op de vruchtbaarheid.

Trefwoorden:LEISHMANIA

Disciplines:Parasitologie

Project type:Samenwerkingsproject