< Terug naar vorige pagina
Project
Constructie, op basis van synthetische biologie, van de halofiele archaeon Haloferax mediterranei als celfabriek voor op maat gemaakte polyhydroxyalkanoaten (FWOSB121)
Gezien de negatieve milieu-impact van de productie en het gebruik
van petroleum-gebaseerde plastiek, wordt de focus verlegd naar
duurzamere alternatieven, zoals de microbiële productie van bioafbreekbare plastics met polyhydroxyalkanoaten (PHA) als beloftevol
type. Helaas is de commercialisatie van PHA-productie nog beperkt
door lage opbrengsten en hoge productiekosten. De observatie van
PHA-biosynthese in de halofiele archaeon Haloferax mediterranei,
die optimaal groeit bij een zoutconcentratie van 20-25% (w/v), is erg
interessant. Niet enkel dankzij de voordelen van halofielen in een
PHA productieproces, maar ook omdat er bewijs is dat de
copolymeer compostie regelbaar is op een genetisch niveau door
verschillende paralogen van PHA-synthase enzymen (PhaC).
Synthetische biologie is echter nog nooit toegepast in Haloarchaea.
Mijn doel is om inzichten te genereren over de natieve regulatie van
PHA biosynthese, over de substraatspecificiteit van de paraloge
PhaC enzymen en om voorspelbare expressie-element bibliotheken
voor H. mediterranei te genereren. In een iteratieve ontwerp-bouwtest cyclus zullen nieuwe genetische circuits gescreend worden voor
verbeterde PHA productie en/of aangepaste copolymeer compositie,
leidend tot nieuwe toepassingen. Dit PhD project zal niet enkel
resulteren in de eerste celfabriek voor de productie van een
aanpasbare PHA-copolymeer, maar zal ook leiden tot het
implementeren van synthetische biologie voor verder werk in H.
mediterranei.
van petroleum-gebaseerde plastiek, wordt de focus verlegd naar
duurzamere alternatieven, zoals de microbiële productie van bioafbreekbare plastics met polyhydroxyalkanoaten (PHA) als beloftevol
type. Helaas is de commercialisatie van PHA-productie nog beperkt
door lage opbrengsten en hoge productiekosten. De observatie van
PHA-biosynthese in de halofiele archaeon Haloferax mediterranei,
die optimaal groeit bij een zoutconcentratie van 20-25% (w/v), is erg
interessant. Niet enkel dankzij de voordelen van halofielen in een
PHA productieproces, maar ook omdat er bewijs is dat de
copolymeer compostie regelbaar is op een genetisch niveau door
verschillende paralogen van PHA-synthase enzymen (PhaC).
Synthetische biologie is echter nog nooit toegepast in Haloarchaea.
Mijn doel is om inzichten te genereren over de natieve regulatie van
PHA biosynthese, over de substraatspecificiteit van de paraloge
PhaC enzymen en om voorspelbare expressie-element bibliotheken
voor H. mediterranei te genereren. In een iteratieve ontwerp-bouwtest cyclus zullen nieuwe genetische circuits gescreend worden voor
verbeterde PHA productie en/of aangepaste copolymeer compositie,
leidend tot nieuwe toepassingen. Dit PhD project zal niet enkel
resulteren in de eerste celfabriek voor de productie van een
aanpasbare PHA-copolymeer, maar zal ook leiden tot het
implementeren van synthetische biologie voor verder werk in H.
mediterranei.
Datum:1 nov 2021 → Heden
Trefwoorden:halofielen, Synthetische biologie, Biobased economy
Disciplines:Proteïnen, Synthetische biologie, Genetica, Bioverwerking, bioproductie en bioproducten, Industriële microbiologie