Zelfbegrip en spiritualiteitsbeleving bij mensen die het slachtoffer zijn van misbruik binnen kerkelijke context. Een voorbereidend, interdisciplinair en intercultureel onderzoek.

Bestaand onderzoek naar mensen die het slachtoffer zijn van misbruik in een kerkelijke context vertrekt zelden vanuit een holistische benadering en focust meestal op één bepaalde dimensie, in casu de fysieke, psychologische of sociale dimensie. Inzichten over zowel het zelfverstaan als de ervaringen van spiritualiteit bij mensen die getroffen zijn door misbruik in een kerkelijke context zijn schaars. 

Het spirituele leven van mensen, door misbruik getroffen of niet, wordt gekenmerkt door vijf belangrijke aspecten: 1) de aanvaarding van het bestaan van een transcendente werkelijkheid en de overtuiging dat men zich daarmee kan verbinden, 2) de mogelijkheden die er zijn om met deze transcendente werkelijkheid in contact te komen, 3) de betekenis en impact van spiritualiteit in het leven van mensen, 4) de mate waarin persoonlijke spiritualiteit al dan niet aansluit bij bestaande levensbeschouwelijke of religieuze tradities; en 5) de toe-eigening en ontwikkeling van spiritualiteit.

Uitgaande van de centrale doelstellingen van de Stichting 'Spes et Salus' is het doel van deze studie tweeledig, namelijk 1) het initiëren van een eerste kwalitatieve studie naar het zelfverstaan en de beleving van spiritualiteit bij mensen die te maken hebben met misbruik binnen de kerkelijke context, en 2) het definiëren van zowel centrale concepten als onderzoeksvragen voor een grotere vervolgstudie en continue monitoring.